Jezus pierad Piłatam pieršy raz
1 I ŭziaŭšy ŭsio mnostwa ich, pawiali jaho da Piłata.
2 I pačali winawacić jaho, kažučy: My jaho znajšli, što jon buntuje naš narod, i zabaraniaje dawać padatki cezaru, i kaža, što jon jość Chrystus karol.
3 Piłat-ža spytaŭsia ŭ jaho, kažučy. Ty karol Judejski? A jon adkazwajučy skazaŭ: Ty kažaš.
4 I skazaŭ Piłat da archiświataraŭ i hramadaŭ: ja nie znachodžu nijakaj winy ŭ hetym čaławieku.
5 Ale jany namahali, kažučy: Jon uzburwaje narod, wučačy pa ŭsiej Judei, pačynajučy ad Halilei až siudy.
6 Piłat-ža, pačuŭšy ab Halilei, spytaŭsia, ci jon čaławiek halilejski.
7 A kali dawiedaŭsia, što jon z-pad ułady Herada, adasłaŭ jaho da Herada, katory tak-ža byŭ u Jeruzalimie ŭ henyja dni.
Jezus prad Heradam Antypaj
8 A Herad, ubačyŭšy Jezusa, wielmi ŭzradawaŭsia. Bo ad doŭhaha času chacieŭ bačyć jaho, zatym što mnoha čuŭ ab im, i spadziawaŭsia, što pabačyć niejki znak, učynieny im.
9 I pytaŭsia ŭ jaho mnohimi sławami, ale jon ničoha jamu nie adkazwaŭ.
10 A archiświatary i knižniki stajali, zaŭziata abwinawačwajučy jaho.
11 I ŭzhardziŭ im Herad z wojskam swaim, i wyśmiejaŭ, adzieŭšy ŭ biełuju wopratku, i adasłaŭ da Piłata.
12 I stalisia pryjacielami Herad i Piłat u toj dzień, bo pierad tym byli dla siabie niepryjacielami.
Jezus druhi raz prad Piłatam. Asudžeńnie na śmierć
13 Piłat-ža sklikaŭšy wyšejšych duchoŭnych i ŭłady i narod,
14 skazaŭ da ich: Wy prywiali mnie hetaha čaławieka, byccam zwodziačaha narod, i woś ja, pierad wami pytajučysia, nie znajšoŭ u hetym čaławieku nijakaj winy z tych, u katorych wy jaho winawacicie.
15 Ale i Herad nie, bo ja adasłaŭ was da jaho; i woś ničoha hodnaha śmierci nie dakazana jamu.
16 Dyk ja, pakaraŭšy jaho, pušču.
17 A treba było jamu puścić im na światočny dzień adnaho.
18 I zakryčała razam usia hramada, kažučy: Waźmi hetaha, a puści nam Barabbu,
19 katory byŭ pasadžany ŭ wastroh za niejki bunt, dakanany ŭ horadzie i za zabojstwa.
20 I iznoŭ Piłat hawaryŭ da ich, chočučy zwolnić Jezusa.
21 Ale jany kryčali, kažučy: Ukryžuj, ukryžuj jaho!
22 Jon-ža treci raz skazaŭ im: Što-ž błahoha jon zrabiŭ? Nijakaj pryčyny śmierci ja ŭ im nie znajšoŭ, dyk pakaraju jaho i zwolniu.
23 Ale jany nastawali mocnymi hałasami, damahajučysia, kab byŭ ukryžawany; i nabirali siły ichnyja hałasy.
24 I Piłat prysudziŭ, kab stałasia ichnaje žadańnie.
25 I puściŭ im taho, katory za zabojstwa i bunt byŭ pasadžany ŭ wastroh, katoraha jany prasili; a Jezusa wydaŭ na ich wolu.
Daroha na Kalwaryju, ukryžawańnie i śmierć Jezusa Chrysta
26 Kali-ž wiali jaho, uziali niejkaha Symona Kirenejca, katory išoŭ z wioski, i ŭzłažyli na jaho kryž, kab nios za Jezusam.
27 I šła za im wialikaja hramada narodu i žančyn, jakija płakali i hałasili pa im.
28 A Jezus, źwiarnuŭšysia da ich, skazaŭ: Dočki jeruzalimskija, nia płačcie nada mnoju, ale sami nad saboju płačcie i nad synami wašymi.
29 Bo woś pryjduć dni, u katorych buduć kazać: "Ščaśliwyja biaspłodnyja, i łony, jakija nie radzili, i hrudzi, jakija nie saili".
30 Tady pačnuć hawaryć da horaŭ: "Upadziecie na nas", i da ŭzhorkaŭ: "Prykryjcie nas".
31 Bo kali-ž z zialonym dzierawam hetaje robiać, to što budzie z suchim?
32 I wiali z im tak-ža dwuch inšych złačyncaŭ, kab im zrabić śmierć.
33 I kali pryjšli na miesca, zwanaje Trupnoha Čerapu, tam ukryžawali jaho, i razbojnikaŭ, adnaho pa prawaj staranie, a druhoha pa lewaj.
34 A Jezus kazaŭ: Ojča, adpuści im, bo nia wiedajuć, što robiać. A dzielačysia jahonym adzieńniem, kinuli los.
35 I stajaŭ narod uhledajučysia. I z imi naśmiachalisia z jaho staršyja, kažučy: Druhich ratawaŭ, niachaj-ža siabie paratuje, kali jon Chrystus Božy, wybrany.
36 Ździekawalisia-ž z jaho i žaŭniery, padychodziačy i padajučy jamu wocat,
37 i kažučy: Kali ty karol žydoŭski, ratuj samoha siabie.
38 Byŭ-ža nad im i nadpis, napisany litarami hreckimi, łacinskimi i hebrajskimi: "Heta jość karo žydoŭski".
39 Adzin-ža z tych razbojnikaŭ, što wisieli, bluźniŭ prociŭ jaho, kažučy: Kali ty Chrysus, paratuj samoha siabie i nas.
40 A adkazwajučy druhi swaryŭsia na jaho, kažučy: Ty i Boha nie baiśsia, choć znachodziśsia ŭ tej samaj kaźni.
41 My-to sprawiadliwa, bo atrymoŭwajem naležnaje za ŭčynki, ale hety ničoha błahoha nie zrabiŭ.
42 I kazaŭ da Jezusa: Panie, pomni aba mnie, kali pryjdzieš u karaleŭstwa swajo.
43 I skazaŭ jamu Jezus: Sapraŭdy kažu tabie, siańnia budzieš sa mnoju ŭ rai.
44 Była-ž blizu hadzina šostaja, i stałasia ciemra pa ŭsiej ziamli až da hadziny dziewiataj.
45 I zaćmiłasia sonca, i zasłona światyni raździorłasia papałam.
46 I zakryčaŭšy wialikim hołasam, Jezus skazaŭ: Ojča, u ruki twaje addaju ducha majho. I heta skazaŭšy, skanaŭ.
47 A sotnik, widziačy, što dziejałasia, sławiŭ Boha, kažučy: Sapraŭdy hety čaławiek byŭ sprawiadliwy.
48 I ŭsia hramada tych, što byli razam na hetym widowiščy i bačyli, što dziejałasia, waročalisia, bjučysia ŭ hrudzi swaje.
49 Stajali-ž zdaloku ŭsie znajomyja jaho, i žančyny, jakija byli pryjšoŭšy za im z Halilei, uhledajučysia na hetaje.
Źniaćcie z kryža i pachowiny
50 I woś čaławiek, na imia Jazep, katory byŭ radnym, čaławiek dobry i sprawiadliwy,
51 z judejskaha horadu Arymatei; jon byŭ nie zhadziŭšysia z Radaj i ŭčynkami ich, i jon sam čakaŭ karaleŭstwa Božaha;
52 jon pryjšoŭ da Piłata i prasiŭ cieła Jezusa.
53 I źniaŭšy, uwiarnuŭ u pałatno i pałažyŭ jaho ŭ wysiečanym hrobie, u katorym jašče nichto nia byŭ pałožany.
54 A byŭ dzień pryhataŭleńnia i nadychodziła subota.
55 A padyjšoŭšy žančyny, katoryja pryjšli z im z Halilei, bačyli hrob i jak było pałožana jahonaje cieła.
56 I wiarnuŭšysia, pryhatowili pachnučyja rečy i alejki. A ŭ subotu-ž supačywali pawodle prykazańnia.
Каментары ці зноскі:
2 Try zakidy pastawili žydy Chrystusu: buntuje narod, zabaraniaje dawać padatki cezaru i čynicca karalom žydoŭskim.
7 Jezus žyŭ u Nazarecie i dziela hetaha byŭ paddanym Herada. Piłat, paznaŭšy, što žydy prywiali da jaho Jezusa z niejkaj złości ci zawidnaści, choča pazbycca hetaj prykraj sprawy i adsyłaje da Herada Antypy, jaki byŭ pryjechaŭšy na Paschu ŭ Jeruzalim.
17 Hł. Mt. 27, 15 i nast.
21 Hetaha dnia mieli ŭkryžawać dwuch prastupnikaŭ, dyk natoŭp kryčyć, kab i Jezusa ŭkryžawać.
28 Jezus kaža žančynam jeruzalimskim płakać nad synami swaimi, bo ich spatkaje horkaja dola pry zburyńni Jeruzalimu.
29 Padčas abłohi Jeruzalimu rymlanami byŭ taki hoład u hetym horadzie, što matki jeli swaich dziaciej.
31 Zialonaje dzierawa ŭ św. Pisańni aznačaje sprawiadliwaha, dyk słowy Chrystusa treba razumieć tak: kali ja niawinny hetak ciarplu, to što budzie z hrešnym čaławiekam?
33 Hł. Mt. 27, 33 i nast.
45 Hł. Mt. 27, 45 i 51.
47 Hł. Mt. 27, 54.
54 Było heta ŭ piatnicu kala 5 hadziny wiečaram.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Łukaša, 23 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.