1 I ŭzhlanuŭšy, ubačyŭ tych bahatych, jakija kłali swaje dary ŭ skarbonu,
2 i ŭbačyŭ tak-ža niejkuju biednieńkuju ŭdawu, jakaja kłała dźwie małyja manetki.
3 I skazaŭ: Sapraŭdy kažu wam, što hetaja biednaja ŭdawa pałažyła bolej za ŭsich.
4 Bo ŭsie tyja kłali na dary Božyja z taho, što dla ich było lišniaje, a hetyja z niedastatku swajho, pałažyła ŭwieś swoj pražytak, jaki mieła.
Praroctwy ab zrujnawańni Jeruzalimu i ab skančeńni świetu
5 A kali niekatoryja hawaryli ab światyni, što jana ŭpryhožana strojnymi kamieńniami, skazaŭ:
6 Pryjduć dni, u katorych z hetaha, što wy bačycie, nie astaniecca kamień na kamieni, katory-b nia byŭ zwaleny.
7 I spytalisia ŭ jaho, kažučy: Wučyciel, kali hetaje budzie, i jaki znak, kali jano pačnie dziejacca?
8 Jon skazaŭ: Hladziecie, kab was nie źwiali. Bo mnohija pryjduć u imia majo, kažučy, što "heta ja" i "čas prybližyŭsia", dyk wy nia idziecie za imi.
9 Kali-ž pačujecie ab wojnach i buntach, nia bojciesia; treba, kab pierš hetaje stałasia, ale jašče nia zaraz kaniec.
10 Tady kazaŭ im: Paŭstanie narod prociŭ narodu, i karaleŭstwa prociŭ karaleŭstwa,
11 i buduć wialikija ziemlatrasieńni pa miascoch, i pamory, i hałady, i strachi z nieba, i znaki wialikija buduć.
12 Ale pierad usim hetym nałožać na was ruki swaje, i buduć praśledawać, wydajučy ŭ bažnicy i wastrohi, ciahajučy da karaloŭ i načalnikaŭ dziela imieni majho,
13 jano-ž prydasca wam na paświedčańnie.
14 Dyk waźmiecie ŭ sercy wašyja nie abdumywać napierad, jak wy majecie adkazwać.
15 Bo ja wam dam wusny i mudraść, katoraj nia zmohać supraciwicca i zapiarečyć usie praciŭniki wašy.
16 I budziecie wydawany baćkami, i bratami, i swajakami, i pryjacielami, i niekatorym z was śmierć zrobiać.
17 I budziecie źnienawidžany ŭsimi dziela imieni majho;
18 a wołas z haławy wašaj nia zhinie.
19 Praz ciarpliwaść wašu zdabudziecie dušy wašyja.
20 Kali-ž ubačycie Jeruzalim, akružany wojskam, tady wiedajcie, što prybliziłasia spustašeńnie jaho.
21 Tady tyja, što ŭ Judei, niachaj uciakajuć u hory; a tyja, što ŭnutry jaho, niachaj wychodziać; a tyja, što ŭ wakolicach, niachaj nia ŭchodziać u jaho.
22 Bo heta dni pomsty, kab spoŭniłasia ŭsio, što napisana.
23 A hora ciažarnym i kormiačym u tyja dni! Bo budzie wialikaje ŭciśnieńnie na ziamli i hnieŭ na hety narod.
24 I lahuć ad wastryja miača, i buduć zawiedzieny ŭ niawolu da ŭsich narodaŭ, a Jeruzalim buduć taptać pahanie, pakul nia spoŭniacca časy narodaŭ.
25 I buduć znaki na soncy i miesiacy i zorach, a na ziamli ŭciśnieńnie narodaŭ dziela źmiašańnia marskoha šumu i nawalnicy;
26 kali ludzi buduć sochnuć ad strachu i čakańnia taho, što pryjdzie na ceły świet, bo siły niabiesnyja buduć zrušany.
27 I tady ŭbačać Syna čaławiečaha, prychodziačaha ŭ wobłaku z uładaj wialikaj i sławaju.
28 A kali hetaje pačnie twarycca, uzhlańcie i padymiecie hałowy wašyja, bo prybližajecca wašaje adkupleńnie.
29 I skazaŭ im padabienstwa: Hlańcie na fihu i ŭsie drewy:
30 Kali jany z siabie ŭžo wydajuć płod, wy wiedajecie, što blizka leta.
31 Tak i wy, kali ŭhledzicie, što hetaje tworycca, wiedajcie, što blizka karaleŭstwa Božaje.
32 Sapraŭdy kažu wam, što nie praminie hety rod, jak usio staniecca.
33 Nieba i ziamla praminuć, ale słowy maje nie praminuć.
34 Źwiarniecie-ž uwahu na siabie, kab časam nia byli abciažany sercy wašyja abžorstwam i pjanstwam i kłapotami hetaha žyćcia; i kab dzień toj nie nadyjšoŭ na was raptoŭna;
35 bo tak jak siło ŭpadzie na ŭsich, što siadziać na wobliku ŭsiaje ziamli.
36 Dyk čujcie, molačysia ŭ kožny čas, kab być hodnymi ŭścierahčysia ad hetaha ŭsiaho, što maje pryjści, i stać pierad Synam čaławiečym.
37 I nawučaŭ dniami ŭ światyni, a načami wychodziačy, prabawaŭ na hary, jakaja zawiecca Aliŭnaju.
38 A ŭwieś narod ad rana zychodziŭsia da jaho, ŭ światyni kab słuchać jaho.
Каментары ці зноскі:
3 Hł. Mk. 12, 44.
7 Hł. Mt. 24, 3.
12 Hł. Mt. 24, 9 i nast.
13 Tyja ŭsie ciarpieńni, jakija chryścijanie buduć pieranasić dziela imieni Chrystowaha, daduć im akaziju świedčyć ab praŭdziwaści wieryŭ Chrysta.
18 Chto maje nadzieju na Boha i ciarpić dla Jaho, toj znachodzicca pad asabliŭšaj apiekaj Boha, biaz woli i wiedy katoraha ničoha stacca nia moža.
24 Hetyja słowy Chrysta spoŭnilisia ŭ časie abłohi i ŭziaćcia Jeruzalimu rymlanami (u 70 h. pa Nar. Chr.). Tady zhinuła bolej miljona žydoŭ, uziata ŭ niawolu 97 tysiač, maładziaž nižej 17 hadoŭ pradawali ŭ niawolu amal što za darma.
26 Hł. Mt. 24, 29.
37 Pieršuju i druhuju noč paśla ŭjezdu ŭ Jeruzalim Jezus prabyŭ u Betanii, a nočy z aŭtorka na sieradu i z sierady na čaćwier — na hare Aliŭnaj. U načy z čaćwiarha na piatnicu Jezus byŭ uziaty na hetaj-ža hare.
38 Narod, jaki byŭ zyjšoŭšysia na Paschu ŭ Jeruzalim, harnuŭsia da Jezusa, ale staršyja žydoŭskija byli ŭžo pastanawiŭšy zabić Jezusa, a ciapier tolki šukali zručnaje časiny, kab jaho ŭziać.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Łukaša, 21 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
