Jezus baronić swaich wučniaŭ i azdaraŭlaje ŭ subotu
1 I stałasia ŭ druha-pieršuju subotu, kali jon išoŭ pamiž zboža, wučni jahony zrywali kałasy i jeli, raścirajučy rukami.
1 I stałasia ŭ druha-pieršuju subotu, kali jon išoŭ pamiž zboža, wučni jahony zrywali kałasy i jeli, raścirajučy rukami.
2 Niekatoryja-ž z faryzejaŭ kazali im: Što wy robicie, čaho nia možna ŭ subotu?
3 A Jezus adkazwajučy skazaŭ im: Ci wy i hetaha nia čytali, što zrabiŭ Dawid, kali byŭ hałodny sam i tyja, što z im byli?
4 Jak uwajšoŭ u dom Božy i ŭziaŭ achwiarnyja chlaby, i jeŭ, i daŭ tym, što z im byli; katorych nia možna jeści, aproč tolki świataram?
5 I kazaŭ im: Što Syn čaławiečy jość panam nawat suboty.
6 A stałasia i ŭ druhuju subotu, što ŭwajšoŭ u bažnicu i wučyŭ. I byŭ tam čaławiek, i prawaja ruka ŭ jaho była suchaja.
7 A knižniki i faryzei nahladali, ci budzie azdaraŭlać u subotu, kab znajści, za što-b jaho abwinawacić.
8 Jon-ža wiedaŭ dumki ich; i skazaŭ čaławieku, jaki mieŭ suchuju ruku: Ustań i stań pasiaredzinie. I ŭstaŭšy staŭ.
9 Jezus-ža skazaŭ im: Pytajusia ŭ was, ci možna ŭ subotu rabić dabro ci zło; žyćcio ratawać ci zahubić?
10 I pahladzieŭšy na ŭsich nawakoł, skazaŭ čaławieku: Wyciahni ruku twaju. I wyciahnuŭ i wierniena była ruka jaho.
11 Jany-ž parabilisia jak šalonyja i hawaryli pamiž saboju, što-b zrabić Jezusu.
Wybar dwanaccacioch apostałaŭ
Wybar dwanaccacioch apostałaŭ
12 I stałasia ŭ tyja dni, wyjšaŭ na haru malicca i byŭ praz noč na malitwie Božaj.
13 I kali nastaŭ dzień, paklikaŭ wučniaŭ swaich i wybraŭ z ich dwanaccacioch, katorych i nazwaŭ apostałami,
14 Symona, katoraha nazwaŭ Piatrom, i Andreja, jahonaha brata, Jakuba i Jana, Filipa i Baŭtramieja.
15 Mateuša i Tamaša, Jakuba Alfejawaha i Symona, katory zawiecca Zełot,
16 i Judu Jakubawaha, i Judu Iskaryjota, katory byŭ zdradnikam.
17 I zyjšoŭšy z imi, staŭ u poli, i hramada wučniaŭ jahonych, i wialikaje mnostwa narodu z usiaje Judei i Jeruzalimu, i z-nad mora i Tyru i Synodu,
18 jakija pryjšli, kab słuchać jaho i być azdaroŭlenymi ad chworaściaŭ swaich. I katoryja byli mučany praz duchaŭ niačystych, zdarawieli.
19 I ŭsia hramada starałasia dakranucca da jaho, bo siła wychodziła ad jaho i azdaraŭlała ŭsich.
Nahornaja nawuka
20 I jon, padniaŭšy wočy na wučniaŭ swaich, kazaŭ:
1) Bahasławienstwy i hroźby
Bahasłaŭleny ŭbohija, bo wašaje jość karaleŭstwa Božaje.
20 I jon, padniaŭšy wočy na wučniaŭ swaich, kazaŭ:
1) Bahasławienstwy i hroźby
Bahasłaŭleny ŭbohija, bo wašaje jość karaleŭstwa Božaje.
21 Bahasłaŭleny, katoryja ciapier haładajecie, bo budziecie nasyčany.
Bahasłaŭleny, katoryja ciapier płačacie, bo budziecie śmiajacca.
Bahasłaŭleny, katoryja ciapier płačacie, bo budziecie śmiajacca.
22 Bahasłaŭleny budziecie, kali buduć was nienawidzieć ludzi, i kali wyłučać was i buduć ździekawacca, i buduć wykidać imia wašaje jak złoje, dziela Syna čaławiečaha.
23 Ciešciesia ŭ toj dzień i wiesialeciesia, bo woś naharoda wašaja wialikaja ŭ niebie. Bo hetaksama ajcy ich rabili prarokam.
24 Ale hora wam bahatym, bo wy majecie paciechu wašuju.
25 Hora wam, katoryja nasyčany, bo budziecie haładać.
Hora wam, katoryja śmiajeciosia ciapier, bo budziecie hałasić i płakać.
Hora wam, katoryja śmiajeciosia ciapier, bo budziecie hałasić i płakać.
26 Hora, kali ludzi ab was buduć dobra hawaryć, bo hetaksama rabili falšywym prarokam ajcy ich.
2) Luboŭ da worahaŭ
27 Ale ja kažu wam, katoryja słuchajecie: lubiecie worahaŭ wašych, dabro rabiecie tym, katoryja was nienawidziać;
27 Ale ja kažu wam, katoryja słuchajecie: lubiecie worahaŭ wašych, dabro rabiecie tym, katoryja was nienawidziać;
28 bahasłaŭlajcie tych, katoryja was praklinajuć i maleciesia za tych, katoryja was černiać.
29 I tamu, katory bje ciabie pa ščace, nastaŭ i druhuju; a tamu, katory zabiraje ad ciabie adziežu, nie zabaraniaj nawat saročki.
30 A kožnamu, katory prosić u ciabie, daj, a ad taho, katory zabiraje ad ciabie, što twajo, nie spahaniaj.
31 I jak wy chočacie, kab wam rabili ludzi, taksama i wy im rabiecie.
32 I kali wy lubicie tych, katoryja was lubiać, jakaja ŭ was zasłuha? Bo i hrešniki heta robiać.
33 —
34 I kali pazyčajecie tym, ad katorych spadziajeciosia atrymać nazad, jakaja ŭ was zasłuha? Bo i hrešniki hrešnikam pazyčajuć, kab atrymać nazad stolki-ž.
35 Ale wy lubiecie worahaŭ wašych, dabro čyniecie, i pazyčajcie, ničoha adtul nie spadziajučysia, i budzie wialikaja naharoda wašaja, i budziecie synami Najwyšejšaha, bo jon dobry jość da niaŭdziačnych i złych.
36 Dyk budźcie miłaserny, jak i Ajciec waš miłaserny jość.
3) Adnosiny da bližnich
37 Nia sudziecie, i nia budziecie sudžany; nie asudžajcie, i nia budziecie asudžany, adpuščajcie, i budzie wam adpuščana.
37 Nia sudziecie, i nia budziecie sudžany; nie asudžajcie, i nia budziecie asudžany, adpuščajcie, i budzie wam adpuščana.
38 Dawajcie, i budzie wam dadziena: mieru dobruju, naciśnienuju, i ŭtresienuju, i z wiarchom daduć na ŭłońnie wašaje. Bo jakoju mieraju wy budziecie mieryć, takoju-ž i wam admierycca.
39 Kazaŭ-ža da ich i padabienstwa: Ci moža ślapy wiaści ślapoha? Ci-ž abodwa nie ŭpaduć u jamu?
40 Wučań nia jość wyšej za wučyciela, ale kožny budzie daskanalny, kali budzie jak jaho wučyciel.
41 Što-ž ty bačyš tresačku ŭ woku brata twajho, a palena, katoraje jość u woku twaim, nie spaścierahaješ?
42 Abo jak možaš skazać bratu twajmu: "Bracie, daj ja wykinu tresačku z woka twajho", sam nia bačačy palena ŭ woku swaim? Krywadušnik, wykiń pierš palena z woka twajho, i tady prahlanieš, kab wyniać tresačku z woka brata twajho.
43 Bo nia jość drewa dobraje, jakoje prynosić błahija płady; ani drewa błahoje, jakoje prynosić dobry płod.
44 Bo kožnaje drewa paznajecca pa swaim płodzie; bo ani z cierniaŭ nia źbirajuć fihaŭ, ani z šypšyńnika nia źbirajuć winahradu.
45 Dobry čaławiek z dobraha skarbu swajho serca wynosić dobraje, a błahi čaławiek z błahoha skarbu wynosić błahoje. Bo z poŭnaty serca wusny haworać.
46 Čamu-ž wy zawiecio mianie: "Panie, Panie", a nia robicie, što ja kažu?
4) Zakančeńnie nawuki
47 Kožny, chto prychodzić da mianie, i słuchaje mowaŭ maich, i spaŭniaje ich, pakažu wam, da kaho jon padobny:
47 Kožny, chto prychodzić da mianie, i słuchaje mowaŭ maich, i spaŭniaje ich, pakažu wam, da kaho jon padobny:
48 Padobny jon da čaławieka, katory buduje dom: katory wykapaŭ hłyboka i załažyŭ fundament na skale. Kali-ž nastała pawodka, raka rynuła na toj dom, i nie mahła jaho zrušyć, bo byŭ załožany na skale.
49 A chto słuchaje i nie spaŭniaje, padobny da čaławieka, katory buduje dom swoj na ziamli biez fundamentu; na katory rynuła raka, i zaraz-ža ŭpaŭ, i stałasia ruina domu hetaha wialikaja.
Каментары ці зноскі:
1 Hł. Mt. 12, 1 i nastupnyja. "Druha-pieršaja" subota — heta była subota paśla Paschi.
13 "Apostał" — słowa hreckaje, pa-našamu značyć "pasoł", "pasłaniec".
20 Hł. Mt. 5, 3.
24 Chrystus hanić tut bahačoŭ, jakija za ŭsio swajo ščaście na hetym świecie ŭwažajuć bahaćcie, zabywajučysia ab wyšejšych sprawach, asabliwa ab sprawach relihii.
25 Buduć ciarpieć hoład h. zn. u budučym žyćci buduć žadać taho ščaścia, jakoje biespawarotna stracili.
26 Nia treba razumieć, što siudy adnosicca kožnaja ludzkaja pachwała abo dobraja hutarka ab nas, ale tolki taja, jakuju my zdabywajem sabie praz krywadušnyja swaje starańni.
29 Hł. Mt. 5, 39.
35 Spahadnaść i dabrata, jakaja niasie dabro ludziam i za jakuju čaławiek nie spadziajecca dla siabie nijakaj naharody, najbolš warta naharody ŭ Boha. Praz takuju dabratu čaławiek prybližajecca da Boha ("budziecie synami Najwyšejšaha"), takich ludziej naharodžwaje sam Boh.
37 Hł. Mt. 7, 1.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Łukaša, 6 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.