Žančyny pry hrobie ŭskrosšaha Chrysta
1 A ŭpieršy dzień tydnia, wielmi rana, pryjšli jany da hrobu, niasučy pachnučyja rečy, jakija byli pryhatowili.
1 A ŭpieršy dzień tydnia, wielmi rana, pryjšli jany da hrobu, niasučy pachnučyja rečy, jakija byli pryhatowili.
2 I znajšli kamień adwaleny ad hrobu.
3 I ŭwajšoŭšy, nie znajšli cieła Pana Jezusa.
4 I stałasia, kali jany byli ad hetaha strywožany ŭ dušy, woś dwa čaławieki stali kala ich u bliskučym adzieńni.
5 Kali-ž jany bajalisia i pachilili twar da ziamli, skazali da ich: Što wy šukajecie žywučaha pamiž umierłymi?
6 Niama jaho tut, ale uskros. Uspomnicie, jak wam hawaryŭ, kali jašče byŭ u Halilei,
7 kažučy: "Što treba, kab Syn čaławiečy byŭ wydany ŭ ruki ludziej hrešnych, i byŭ ukryžawany, i na treci dzień uwaskresnuŭ".
8 I ŭspomnili słowy jahony.
9 A wiarnuŭšysia ad hrobu, pawiedamili ab hetym usim tych adzinaccacioch i ŭsich inšych.
10 Była-ž Maryja Mahdalena, i Joanna, i Maryja Jakubawa, i inšyja, što z imi byli, katoryja hawaryli ab hetym apostałam.
11 I zdalisia im hetyja słowy, jak wydumki, i nie pawieryli im.
12 Piotr-ža, ustaŭšy, pabieh da hrobu, i nachiliŭšysia, uhledzieŭ adny złožanyja pałotny. I adyjšoŭ, dziwiačysia ŭ sabie z taho, što stałasia.
Jezus i dwa wučni, idučyja ŭ Emaus
13 I woś dwuch z ich išli taho samaha dnia ŭ miastečka, jakoje było ŭ adlehłaści šaścidziesiaci stadyjaŭ ad Jeruzalimu, na imia Emaus.
13 I woś dwuch z ich išli taho samaha dnia ŭ miastečka, jakoje było ŭ adlehłaści šaścidziesiaci stadyjaŭ ad Jeruzalimu, na imia Emaus.
14 I jany hawaryli pamiž saboju ab usich hetych zdareńniach.
15 I stałasia, kali jany hawaryli i dawali sabie pytańni, i sam Jezus, prybližyŭšysia, išoŭ z imi;
16 ale wočy ich byli ŭstrymany, kab nie paznali jaho.
17 I skazaŭ da ich: Što heta za hutarki, jakija wy wiadziecio pamiž saboju idučy, i čamu wy sumnyja?
18 I adkazwajučy adzin, katoramu na imia Kleofa, skazaŭ jamu: Ty adziny padarožny ŭ Jeruzalimie i nia wiedaješ, što ŭ im u hetyja dni stałasia?
19 Jon skazaŭ im: Što? A jany skazali: Ab Jezusie Nazarenskim, katory byŭ prarokam mahutnym ŭ dziele i słowie pierad Boham i ŭsim narodam;
20 i jak jaho wydali archiświatary i našy staršyja na śmiarotnuju kaźń i ŭkryžawali jaho.
21 A my spadziawalisia, što jon mieŭ adkupić Izraila. A ciapier, da ŭsiaho hetaha, siahońnia treci dzień, jak hetaje stałasia.
22 Ale i niekatoryja žančyny z našych pierapužali nas, katoryja byli pierad świetam kala hrobu,
23 i nie znajšoŭšy cieła jahonaha, pryjšli, kažučy, što jany bačyli tak-ža źjaŭleńnie aniołaŭ, jakija kažuć, što jon žywie,
24 i pajšli niekatoryja z našych da hrobu, i znajšli tak, jak kazali žančyny, ale samoha nie znajšli.
25 A jon skazaŭ im: O biezrazumnyja i laniwyja sercam, kab uwieryć wa ŭsio, što skazali praroki!
26 Ci-ž nia treba było Chrystu hetaha pieraciarpieć i tak uwajści ŭ sławu swaju?
27 I pačaŭšy ad Majsieja i ŭsich prarokaŭ, dawaŭ im wyjaśnieńni wa ŭsich Pisańniach, jakija ab im byli.
28 I prybližylisia da miastečka, da katoraha išli, a jon rabiŭ wyhlad, što dalej idzie.
29 I prymusili jaho, kažučy: Astańsia z nami, bo wiečareje i ŭžo dzień pachiliŭšysia. I ŭwajšoŭ z imi.
30 I stałasia, kali jon siadzieŭ z imi za stałom, uzŭja chleb, i bahasławiŭ, i łamaŭ, i padawaŭ im.
31 I adkrylisia wočy ich, i paznali jaho; ale jon źnik z wačej ich.
32 I hawaryli pamiž saboju: Ci-ž nie hareła našaje serca ŭ nas, kali hawaryŭ u darozie i adkrywaŭ nam Pisańni?
33 I ŭstaŭšy ŭ tuju-ž časinu, wiarnulisia ŭ Jeruzalim, i znajšli sabraŭšychsia adzinaccacioch i tych, što byli z imi,
34 kažučych: Što sapraŭdy Pan uskros i źjawiŭsia Symonu.
35 A jany raskazwali, što dziejałasia ŭ darozie, i jak paznali jaho ŭ łamańni chleba.
Jezus źjaŭlajecca apostałam
36 Kali-ž jany hetaje hawaryli, staŭ Jezus pasiarod ich i skazaŭ im: Supakoj wam! Heta ja, nia bojciesia!
36 Kali-ž jany hetaje hawaryli, staŭ Jezus pasiarod ich i skazaŭ im: Supakoj wam! Heta ja, nia bojciesia!
37 A jany, strywožanyja i pierapałochanyja, dumali, što bačać ducha.
38 I skazaŭ im: Čaho wy strywožylisia i čaho dumki ŭwachodziać u sercy wašyja?
39 Hladziecie na ruki maje i nohi, što heta ja sam; datykajciesia i pahladziecie, bo duch nia maje cieła i kaściej, jak bačycie, što ja maju.
40 I skazaŭšy hetaje, pakazaŭ im ruki i nohi.
41 Kali-ž jany jašče nia wieryli i dziwilisia ad radaści, skazaŭ: Majecie tut što jeści?
42 A jany padali jamu čaść piečanaj ryby i płastar miodu.
43 I kali źjeŭ pierad imi, uziaŭšy astatki, addaŭ im.
Uzychod u nieba Jezusa Chrysta
44 I skazaŭ da ich: heta jość słowy, katoryja ja da was hawaryŭ, kali jašče byŭ z wami: što treba kab wypaŭniłasia ŭsio, što napisana aba mnie ŭ zakonie Majsieja i Prarokaŭ i ŭ Psalmach.
44 I skazaŭ da ich: heta jość słowy, katoryja ja da was hawaryŭ, kali jašče byŭ z wami: što treba kab wypaŭniłasia ŭsio, što napisana aba mnie ŭ zakonie Majsieja i Prarokaŭ i ŭ Psalmach.
45 Tady adkryŭ im zmysł, kab razumieli Pisańni.
46 I skazaŭ im: što tak napisana i tak treba było, kab Chrystus ciarpieŭ i na treci dzień ustaŭ z umierłych,
47 i kab była apawiaščanaja ŭ imia jaho pakuta i adpuščeńnie hrachoŭ pa ŭsich narodach, pačynajučy ad Jeruzalimu.
48 Wy-ž świedki hetaha.
49 A ja pasyłaju na was Abiacańnie Ajca majho; wy-ž siadziecie ŭ horadzie, pakul nia budziecie adziety siłaju z wyšyni.
50 I wywieŭ ich z horadu ŭ Betaniju, i padniaŭšy ruki swaje, bahasławiŭ ich.
51 I stałasia, kali bahasławiŭ ich, adyjšoŭ ad ich i ŭznasiŭsia ŭ nieba.
52 Jany-ž, pakłaniŭšysia, wiarnulisia ŭ Jeruzalim z wialikaj radaściaj.
53 I byli zaŭsiody ŭ światyni, chwalačy i bahasławiačy Boha. Amen.
Каментары ці зноскі:
1 Pieršy dzień tydnia — heta niadziela.
4 Ustrywožylisia žančyny, bo nia wiedali, što stałasia z ciełam Jezusa, a ab uskrasieńni jašče nia wiedali.
11 Tyja apostały, jakija śpiarša nia wieryli ŭ uskrasieńnie Chrysta, potym, prakanaŭšysia ab hetym, addajuć swajo žyćcio na paćwierdžańnie hetaj praŭdy.
13 60 stadyjaŭ — heta pryblizna 12 kiłametraŭ.
19 Chrystus pytajecca wučniaŭ zatym, kab dać im akaziju da wyražeńnia swaich sumniwaŭ.
21 Jany nie mahli zrazumieć, kab Mesyjaš dy ciarpieŭ! Pawodle tahačasnych žydoŭskich prakanańniaŭ Mesyjaš mieŭ panawać, a nie ciarpieć.
25 Chrystus hanić ich za niawieru.
28 Chrystus chacieŭ ich wyprabawać i pajšoŭ-by dalej, kab wučni nie zatrymali jaho.
30 Mahčyma, što Chrystus padaŭ św. Eŭcharystyju, a wučni, wiedajučy ŭžo ad apostałaŭ ab ustanaŭleńni hetaj światoj tajnicy, pad dziejańniem łaski Božaj, paznali pa hetym Chrystusa.
48 Apostały byli świedkami dziejnaści, muki, śmierci i ŭskrosu Chrystowaha.
50 Było heta ŭ čaćwier na sarakawy dzień paśla ŭskrosu.
51 Hł. Mk. 16, 19.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Łukaša, 24 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.