Лукаша 21 разьдзел
Паводле Лукаша Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Рeraklad V. Hadleuski
І глянуўшы, Ён убачыў багатых, што клалі дары свае ў скарбонку;
I ŭzhlanuŭšy, ubačyŭ tych bahatych, jakija kłali swaje dary ŭ skarbonu,
убачыў таксама і бедную ўдаву, якая паклала туды дзьве лепты,
i ŭbačyŭ tak-ža niejkuju biednieńkuju ŭdawu, jakaja kłała dźwie małyja manetki.
і сказаў: праўду кажу вам, што гэтая бедная ўдава больш за ўсіх паклала;
I skazaŭ: Sapraŭdy kažu wam, što hetaja biednaja ŭdawa pałažyła bolej za ŭsich.
бо ўсе тыя ад лішку свайго паклалі Богу, а яна ад нястачы сваёй паклала ўвесь пражытак свой, які мела.
Bo ŭsie tyja kłali na dary Božyja z taho, što dla ich było lišniaje, a hetyja z niedastatku swajho, pałažyła ŭwieś swoj pražytak, jaki mieła.
І калі некаторыя гаварылі пра храм, што ён упрыгожаны дарагімі камянямі і дарамі, Ён сказаў:
A kali niekatoryja hawaryli ab światyni, što jana ŭpryhožana strojnymi kamieńniami, skazaŭ:
прыйдуць дні, у якія з таго, што вы тут бачыце, не застанецца каменя на камені; усё будзе разбурана.
Pryjduć dni, u katorych z hetaha, što wy bačycie, nie astaniecca kamień na kamieni, katory-b nia byŭ zwaleny.
І спыталіся ў Яго: Настаўнік! калі ж гэта будзе? і якая прыкмета, калі адбыцца павінна?
I spytalisia ŭ jaho, kažučy: Wučyciel, kali hetaje budzie, i jaki znak, kali jano pačnie dziejacca?
Ён сказаў: сьцеражэцеся, каб вас не ўвялі ў аблуду; бо многія прыйдуць пад імем Маім, кажучы, што гэта Я; і гэты час блізкі. Не хадзеце сьледам за імі.
Jon skazaŭ: Hladziecie, kab was nie źwiali. Bo mnohija pryjduć u imia majo, kažučy, što "heta ja" i "čas prybližyŭsia", dyk wy nia idziecie za imi.
А як пачуеце пра войны і смуты, не жахайцеся: бо гэта павінна быць раней; але не адразу канец.
Kali-ž pačujecie ab wojnach i buntach, nia bojciesia; treba, kab pierš hetaje stałasia, ale jašče nia zaraz kaniec.
Тады сказаў ім: паўстане народ на народ, і царства на царства;
Tady kazaŭ im: Paŭstanie narod prociŭ narodu, i karaleŭstwa prociŭ karaleŭstwa,
будуць вялікія землятрусы месцамі, і голад і пошасьці, і вусьцішныя зьявішчы і вялікія азнакі зь неба.
i buduć wialikija ziemlatrasieńni pa miascoch, i pamory, i hałady, i strachi z nieba, i znaki wialikija buduć.
Але раней за ўсё тое накладуць на вас рукі і будуць гнаць вас, выдаючы ў сынагогі і ў цямніцы, і паставяць перад царамі і правіцелямі за імя Маё,
Ale pierad usim hetym nałožać na was ruki swaje, i buduć praśledawać, wydajučy ŭ bažnicy i wastrohi, ciahajučy da karaloŭ i načalnikaŭ dziela imieni majho,
а будзе гэта вам на сьведчаньне.
jano-ž prydasca wam na paświedčańnie.
Дык вось, пакладзеце сабе на сэрца не абдумваць наперад, што адказваць;
Dyk waźmiecie ŭ sercy wašyja nie abdumywać napierad, jak wy majecie adkazwać.
бо Я дам вам вусны і мудрасьць, якой ня здолеюць супярэчыць, ні супрацьстаяць усе, хто супрацівіцца вам.
Bo ja wam dam wusny i mudraść, katoraj nia zmohać supraciwicca i zapiarečyć usie praciŭniki wašy.
Выдадзены таксама будзеце і бацькамі і братамі, і родзічамі і сябрамі, і некаторых з вас заб’юць;
I budziecie wydawany baćkami, i bratami, i swajakami, i pryjacielami, i niekatorym z was śmierć zrobiać.
і будзеце зьненавіджаныя ўсімі за імя Маё;
I budziecie źnienawidžany ŭsimi dziela imieni majho;
але і волас з галавы вашай не прападзе.
a wołas z haławy wašaj nia zhinie.
Цярпеньнем вашым ратуйце душы вашыя.
Praz ciarpliwaść wašu zdabudziecie dušy wašyja.
Калі ж убачыце Ерусалім, абложаны войскам, тады ведайце, што наблізіўся заняпад яго:
Kali-ž ubačycie Jeruzalim, akružany wojskam, tady wiedajcie, što prybliziłasia spustašeńnie jaho.
тады ўсе, хто ў Юдэі, хай уцякаюць у горы; і хто ў горадзе, выходзь зь яго; і хто ў навакольлі, не ўваходзь у яго,
Tady tyja, što ŭ Judei, niachaj uciakajuć u hory; a tyja, što ŭnutry jaho, niachaj wychodziać; a tyja, što ŭ wakolicach, niachaj nia ŭchodziać u jaho.
бо гэта дні помсты, хай збудзецца ўсё напісанае.
Bo heta dni pomsty, kab spoŭniłasia ŭsio, što napisana.
Ды гора цяжарным і тым, што кормяць грудзьмі ў тыя дні; бо вялікая будзе нягода на зямлі і гнеў на народ гэты:
A hora ciažarnym i kormiačym u tyja dni! Bo budzie wialikaje ŭciśnieńnie na ziamli i hnieŭ na hety narod.
і палягуць ад вострага меча, і павядуцца ў палон ва ўсе народы; і Ерусалім будзе таптаны язычнікамі, дакуль ня скончацца часы язычнікаў.
I lahuć ad wastryja miača, i buduć zawiedzieny ŭ niawolu da ŭsich narodaŭ, a Jeruzalim buduć taptać pahanie, pakul nia spoŭniacca časy narodaŭ.
І будуць азнакі ў сонцы і ў месяцы і ў зорках, а на зямлі заняпад духу народаў і недаўмёнасьць; і мора зашуміць і забушуе;
I buduć znaki na soncy i miesiacy i zorach, a na ziamli ŭciśnieńnie narodaŭ dziela źmiašańnia marskoha šumu i nawalnicy;
людзі будуць здыхаць ад страху і чаканьня нягодаў, што пойдуць на сьвет, бо сілы нябесныя пахіснуцца.
kali ludzi buduć sochnuć ad strachu i čakańnia taho, što pryjdzie na ceły świet, bo siły niabiesnyja buduć zrušany.
І тады ўбачаць Сына Чалавечага, Які будзе ісьці на аблоках у сіле і славе вялікай.
I tady ŭbačać Syna čaławiečaha, prychodziačaha ŭ wobłaku z uładaj wialikaj i sławaju.
А калі пачне гэта збывацца, тады схілецеся і падымеце галовы вашыя, бо набліжацьмецца збавеньне вашае.
A kali hetaje pačnie twarycca, uzhlańcie i padymiecie hałowy wašyja, bo prybližajecca wašaje adkupleńnie.
І сказаў ім прытчу: паглядзеце на смакоўніцу і на ўсе дрэвы:
I skazaŭ im padabienstwa: Hlańcie na fihu i ŭsie drewy:
калі яны ўжо распускаюцца, дык, бачачы гэта, ведаеце самі, што ўжо блізка лета.
Kali jany z siabie ŭžo wydajuć płod, wy wiedajecie, što blizka leta.
Так, і калі вы ўбачыце, што тое збываецца, ведайце, што блізка Царства Божае.
Tak i wy, kali ŭhledzicie, što hetaje tworycca, wiedajcie, što blizka karaleŭstwa Božaje.
Праўду кажу вам: ня міне род гэты, як ўсё тое будзе:
Sapraŭdy kažu wam, što nie praminie hety rod, jak usio staniecca.
неба і зямля мінуцца, а словы Мае ня мінуць.
Nieba i ziamla praminuć, ale słowy maje nie praminuć.
Глядзеце ж за сабою, каб сэрцы вашыя не абцяжарваліся абжорствам і п’янствам і клопатам будным, і каб дзень той не застаў вас зьнянацку:
Źwiarniecie-ž uwahu na siabie, kab časam nia byli abciažany sercy wašyja abžorstwam i pjanstwam i kłapotami hetaha žyćcia; i kab dzień toj nie nadyjšoŭ na was raptoŭna;
бо ён, як сетка, накрые ўсіх, хто жыве па ўсім улоньні зямным;
bo tak jak siło ŭpadzie na ŭsich, što siadziać na wobliku ŭsiaje ziamli.
дык вось, чувайце ва ўсякі час і малецеся, і хай спадобіцеся ўнікнуць усіх гэтых будучых нягодаў і паўстаць перад Сынам Чалавечым.
Dyk čujcie, molačysia ŭ kožny čas, kab być hodnymi ŭścierahčysia ad hetaha ŭsiaho, što maje pryjści, i stać pierad Synam čaławiečym.
Удзень Ён вучыў у храме; а ночы, выходзячы, праводзіў на гары, называнай Аліўнай.
I nawučaŭ dniami ŭ światyni, a načami wychodziačy, prabawaŭ na hary, jakaja zawiecca Aliŭnaju.
І ўвесь люд з раніцы прыходзіў да Яго ў храм слухаць Яго.
A ŭwieś narod ad rana zychodziŭsia da jaho, ŭ światyni kab słuchać jaho.
