Яна 1 разьдзел

Паводле Яна Сьвятое Дабравесьце
Пераклад Васіля Сёмухі → Рeraklad V. Hadleuski

 
 

На пачатку было Слова, і Слова было ў Бога, і Слова было Богам.
 
Na pačatku było Słowa, i Słowa było ŭ Boha, i Boham było Słowa.

Яно было на пачатку ў Бога:
 
Jano było napačatku ŭ Boha.

усё празь Яго пачалося, і безь Яго нішто не пачалося з таго, што пачало быць.
 
Usio praz jaho stałasia, i biez jaho nia stałasia ničoha, što stałasia.

У Ім было жыцьцё, і жыцьцё было сьвятлом людзей.
 
U im było žyćcio, a žyćcio było światłom ludziej;

І сьвятло ў цемры сьвеціць, і цемра не агарнула яго.
 
a światło ŭ ciemry świecić, i ciemra jaho nie aharnuła.

Быў чалавек, пасланы ад Бога; імя яму Ян;
 
Byŭ pasłany Boham čaławiek, katoramu imia było Jan.

Ён прыйшоў дзеля сьведчаньня, каб сьведчыць пра Сьвятло, каб усе ўверавалі празь Яго;
 
Jon pryjšoŭ na paświedčańnie, kab dać paświedčańnie ab światle, kab usie wieryli praz jaho.

ён ня быў сьвятло, а быў пасланы, каб сьведчыць пра Сьвятло.
 
Nia byŭ jon światłom, ale kab paświedčańnie daŭ ab światle.

Было Сьвятло сапраўднае, Якое прасьвятляе кожнага чалавека, што прыходзіць у сьвет.
 
Było praŭdziwaje światło, katoraje aświačaje kožnaha čaławieka, prychodziačaha na hety świet.

У сьвеце было, і сьвет празь Яго пачаў быць, і сьвет Яго не пазнаў;
 
Na świecie byŭ i świet praz jaho staŭsia, ale świet jaho nie paznaŭ.

прыйшоў да сваіх, і свае Яго не прынялі;
 
Pryjšoŭ da ŭłasnaści, a swaje jaho nie pryniali.

а тым, якія прынялі Яго, веруючым у імя Ягонае, даў уладу быць дзецьмі Божымі,
 
A katoryja-tolki pryniali jaho, daŭ im moc stacca synami Božymi, tym, što wierać u imia jaho,

якія не ад крыві, ні ад хаценьня плоці, ні ад хаценьня мужа, а ад Бога нарадзіліся.
 
katoryja nia z krywi, ani z woli cieła, ani z woli muža, ale z Boha naradzilisia.

І Слова стала плоцьцю, і ўсялілася ў нас, поўнае мілаты і праўды; і мы бачылі славу Ягоную, славу, як Адзінароднага ад Айца.
 
I Słowa stałasia ciełam i pabywała pamiž nami — i my bačyli sławu jahonu, sławu jak adzinarodnaha ad Ajca — poŭnaje łaski i praŭdy.

Ян сьведчыць пра Яго і ўсклікаючы кажа: Гэта быў Той, пра Якога я сказаў, што Той, Хто ідзе за мною, апярэдзіў мяне, бо быў раней за мяне.
 
Jan daje paświedčańnie ab im i zaklikaje, kažučy: Heta toj byŭ, ab katorym ja kazaŭ: "Katory pa mnie maje pryjści, jon pierada mniu staŭsia, bo pierš za mianie byŭ".

І ад паўнаты Яго ўсе мы прынялі і мілату да мілаты;
 
I z poŭnaty jaho my ŭsie ŭziali, i łasku za łaskaj.

бо закон дадзены праз Майсея, а мілата і праўда сталіся празь Ісуса Хрыста.
 
Bo zakon byŭ dadzieny praz Majsieja, a łaska i praŭda stalisia praz Jezusa Chrysta.

Бога ня бачыў ніхто ніколі; Адзінародны Сын, існы ва ўлоньні Айцовым, Ён адкрыў.
 
Boha nichto nikoli nia bačyŭ; adzinarodny Syn, katory jość u ŭłońni Ajca, jon sam raskazaŭ.

І вось сьведчаньне Яна, калі Юдэі прыслалі зь Ерусаліма сьвятароў і лявітаў спытацца ў яго: хто ты?
 
A heta jość paświedčańnie Jana, kali žydy z Jeruzalimu pasłali da jaho świataroŭ i lewitaŭ, kab spytać u jaho: Chto ty jość?

Ён вызнаў і ня выракся, і вызнаў: я ня Хрыстос.
 
I zajawiŭ, i nie adroksia; i zajawiŭ: Što ja nia jość Chrystus.

І спыталіся ў яго: а што? ты Ільля? Ён сказаў: не. Прарок? Ён адказваў: не.
 
I spytalisia ŭ jaho: Dyk što-ž? Ty jość Haljaš? I skazaŭ: Ja nia jość. Ty jość prarok? I adkazaŭ: Nie.

Сказалі яму: хто ж ты? каб нам даць адказ тым, што паслалі нас; што ты скажаш пра самога сябе?
 
Dyk skazali jamu, kab nam dać adkaz tym, katoryja nas pasłali? Što kažaš ab sabie samym?

Ён сказаў: я голас таго, хто кліча ў пустыні: папраўце шлях Госпаду, як сказаў прарок Ісая.
 
Jon skazaŭ: Ja hołas kličučaha ŭ pustyni: "Prastujcie darohi Pana", jak skazaŭ Izaij prarok (40, 3).

А пасланцы былі з фарысэяў;
 
A tyja, što byli pasłany, byli z faryzejaŭ.

і яны спыталіся ў яго: што ж ты хрысьціш, калі ты ня Хрыстос, ня Ільля, ні прарок?
 
I pytalisia ŭ jaho i kazali jamu: Dyk našto ty chryściš, kali ty nia jość Chrystus, ani Haljaš, ani prarok?

Ян сказаў ім у адказ: я хрышчу ў вадзе; але стаіць сярод вас Той, Каго вы ня ведаеце;
 
Adkazaŭ im Jan, kažučy: Ja chryšču wadoju, ale pasiarod was staŭ, kaho wy nia znajecie.

Вось Ён Той, Хто ідзе за мною, але Які апярэдзіў мяне: я ня варты разьвязаць рэмень на абутку Ягоным.
 
Heta toj, katory pa mnie maje pryjści, katory pierada mnoju staŭsia, katoraha ja nia wart, kab raźwiazać ramień abutku jahonaha.

Гэта адбывалася ў Віфавары пры Ярдане, дзе хрысьціў Ян.
 
Heta dziejałasia ŭ Betanii za Jardanam, dzie Jan chryściŭ.

На другі дзень бачыць Ян Хрыста, Які ідзе да яго, і кажа: вось Ягня Божае, Якое бярэ на Сябе грэх сьвету;
 
Na druhi dzień Jan ubačyŭ Jezusa, idučaha da jaho i skazaŭ: Woś Baranak Božy, woś, katory znosić hrech świetu.

Гэта Той, пра Якога я сказаў; пасьля мяне прыйдзе Муж, Які існаваў да мяне, бо Ён быў раней зя мяне;
 
Heta toj, ab katorym ja kazaŭ: Za mnoju idzie muž, katory pierada mnoju staŭsia, bo pierš za mianie byŭ.

я ня ведаў Яго; але дзеля таго прыйшоў хрысьціць у вадзе, каб Ён зьяўлены быў Ізраілю.
 
I ja nia znaju jaho, ale kab jon abjawiŭsia ŭ Izrailu, dziela hetaha ja pryjšoŭ, chryściačy wadoju.

І сьведчыў Ян, кажучы: я бачыў Духа, што сыходзіў зь неба, як голуб, і быў Ён на Ім;
 
I daŭ paświedčańnie Jan, kažučy: Što widaŭ Ducha, katory zychodziŭ jak hałub z nieba i astaŭsia na im.

я ня ведаў Яго; але Той, Хто паслаў мяне хрысьціць у вадзе, сказаў мне: на каго, убачыш, сыходзіць Дух і застаецца на Ім, Той ёсьць — Хто хрысьціць Духам Сьвятым;
 
I ja nia znaŭ jaho; ale katory pasłaŭ mianie chryścić wadoju, toj skazaŭ mnie: "Na kaho ŭbačyš, što zychodzić Duch i na im astajecca, heta toj, katory chryścić Ducham światym".

і я бачыў і засьведчыў, што Гэты ёсьць Сын Божы.
 
I ja widzieŭ i daŭ paświedčańnie, što jon jość Syn Božy.

На другі дзень зноў стаяў Ян і двое вучняў ягоных;
 
Na druhi dzień iznoŭ stajaŭ Jan i dwa z wučniaŭ jahonych.

і, угледзеўшы Ісуса, Які ішоў, сказаў: вось Ягня Божае.
 
I ŭhledzieŭšy Jezusa idučaha, skazaŭ: woś Baranak Božy.

Пачуўшы ад яго гэтыя словы, абодва вучні пайшлі за Ісусам.
 
I pačuli jaho kažučaha dwa wučni i pajšli za Jezusam.

А Ісус, абярнуўшыся і ўбачыўшы, што яны ідуць, кажа ім: што вам трэба? Яны сказалі Яму: Равьві, — што азначае: настаўнік, — дзе жывеш?
 
Jezus-ža, abiarnuŭšysia i ŭwidzieŭšy ich idučych za saboju, skazaŭ im: Čaho šukajecie? Jany skazali jamu: Rabbi (što pierałožanaje značyć: Wučyciel), dzie žywieš?

Кажа ім: ідзеце, і ўбачыце. Яны пайшлі і ўбачылі, дзе Ён жыве, і прабылі ў Яго дзень той. Было каля дзясятай гадзіны.
 
Skazaŭ im: idziecie i pahladziecie. Pajšli i pahladzieli, dzie žyŭ i astalisia ŭ jaho toj dzień; było-ž kala dziesiataj hadziny.

Адзін з двух, што чулі пра Ісуса ад Яна і што пайшлі сьледам за Ім, быў Андрэй, брат Сымона Пятра.
 
A byŭ Andrej, brat Symona Piatra, adzin z dwuch, jakija čuli ad Jana i pajšli za im.

Ён першы знаходзіць брата свайго Сымона і кажа яму: мы знайшлі Месію, што азначае: Хрыстос.
 
hety znajšoŭ najpierš brata swajho Symona i skazaŭ jamu: My znajšli Mesyjaša (što pierałožanaje značyć: Chrystus).

І прывёў яго да Ісуса. Ісус зірнуўшы на яго, сказаў: ты Сымон, сын Ёнін; ты назавешся Кіфа, што азначае: камень (Пётр).
 
I prywioŭ jaho da Jezusa. A spahlanuŭšy na jaho, jezks skazaŭ: Ty jość Symon, syn Jony; ty budzieš nazwany Kiefa (što značyć Piotr).

На другі дзень Ісус захацеў ісьці ў Галілею, і знаходзіць Піліпа і кажа яму: ідзі за Мною.
 
Nazaŭtry chacieŭ wyjści ŭ Halileju. I znajšoŭ Filipa, i skazaŭ jamu Jezus: Idzi za mnoju.

А Піліп быў зь Віфсаіды, з аднаго горада з Андрэем і Пятром.
 
A byŭ Filip z Betsajdy, horadu Andreja i Piatra.

Піліп знаходзіць Натанаіла і кажа яму: мы знайшлі Таго, пра Якога пісаў Майсей у законе і прарокі, Ісуса, сына Язэпавага, з Назарэта.
 
Znajšoŭ Filip Natanaela i skazaŭ jamu: My znajšli Jezusa, ab katorym napisaŭ Majsiej u zakonie i praroki, syna Jazepa z Nazaretu.

Але Натанаіл сказаў яму: з Назарэта ці ж можа быць што добрае? Піліп кажа яму: ідзі і паглядзі.
 
I skazaŭ jamu Natanael: Ci moža być što dobraje z Nazaretu? Skazaŭ jamu Filip: Idzi i pahladzi.

Ісус, убачыўшы Натанаіла, які ішоў да Яго, кажа пра яго: вось, сапраўдны Ізраільцянін, у якім няма зламыснасьці.
 
Ubačyŭ Jezus idučaha da siabie Natanaela i skazaŭ ab im: Woś sapraŭdy Izraelit, u katorym niama chitraści.

Натанаіл кажа Яму: чаму Ты ведаеш мяне? Ісус сказаў яму ў адказ: перш чым паклікаў цябе Піліп, калі ты быў пад смакоўніцаю, Я бачыў цябе.
 
Skazaŭ jamu Natanael: Adkul mianie znaješ? Adkazaŭ Jezus i skazaŭ jamu: Pierš čym Filip paklikaŭ ciabie, kali ty byŭ pad fihaju, ja bačyŭ ciabie.

Натанаіл адказваў Яму: Равьві! Ты — Сын Божы. Ты — Цар Ізраілеў.
 
Adkazaŭ jamu Natanael i skazaŭ: Rabbi, ty jość Syn Božy, ty jość karol izrailski!

Ісус сказаў яму ў адказ: ты верыш, бо Я табе сказаў: Я бачыў цябе пад смакоўніцаю; убачыш болей за гэта.
 
Adkazaŭ Jezus i skazaŭ jamu: Ty wieryš zatym, što ja tabie skazaŭ: "Ja bačyŭ ciabie pad fihaj" — bolšaje za heta ŭbačyš.

І кажа яму: праўду, праўду кажу вам: ад сёньня будзеце бачыць неба адчыненае і анёлаў Божых, якія ўзыходзяць і сыходзяць да Сына Чалавечага.
 
I skazaŭ jamu: Sapraŭdy, sapraŭdy kažu wam, ubačycie nieba adčynienaje i aniołaŭ Božych uschodziačych i zychodziačych na Syna čaławiečaha.