1 І сталася, калі Ісус скончыў усе гэтыя словы то сказаў вучням Сваім:
2 (вы) ведаеце, што праз два дні будзе Пасха, і Сын Чалавечы выданы будзе на раскрыжаваньне.
3 Тады былі сабраныя архірэі і кніжнікі і старэйшыны народу на падворак архірэя якога называлі Каяхва.
4 І ўчынілі змову каб узяць Ісуса хітрасьцяй і забіць.
5 Але казалі: толькі ня ў сьвята, каб ня ўзьняло́ся абурэньне ў народзе.
6 Калі ж Ісус быў у Бітані, у доме Сымона пракажонага,
7 прыступілася да Яго жанчына з алябастраваю судзінаю зь мірам мнагацэнным і паліла́ Яму на Галаву як узьляжаў.
8 Угледзіўшы (гэтае), вучні Ягоныя ўгневаліся, кажучы: навошта гэткае марнаваньне?
9 Бо можна было бы гэтае міра прадаць за дарагую цану і даць убогім.
10 Але Ісус уведаўшы (гэтае), сказаў ім: нашто робіце няпрыемнасьць жанчыне? Яна добры ўчынак учыніла для Мяне.
11 Бо ўбогіх заўсёды маеце побач з сабою, а Мяне ня заўсёды маеце.
12 А ўзьліўшы міра гэтае на Цела Маё, яна ўчыніла на пахаваньне Маё.
13 Праўду кажу вам: дзе б ні было абвешчана Эвангельле гэтае па ўсім сьвеце, ска́зана будзе і (аб тым) што яна зрабіла, на ўспамін аб ёй.
14 Тады адзін з дванаццацёх, называ́ны Юда Іскарыёт, пайшоў да архірэяў,
15 сказаў: што хочаце даць мне, і я вам выдам Яго? Яны ж вызначылі яму трыццаць срэбнікаў.
16 І з таго часу ён шукаў зручнай наго́ды каб выдаць Яго.
17 У першы ж дзень Праснакоў прыступіліся вучні да Ісуса кажучы Яму: дзе хочаш, каб (мы) прыгатавалі Табе есьці Пасху?
18 Ён жа сказаў: пайдзеце ў места да такога і такога і скажыце яму: Настаўнік кажа: час Мой блізкі; у цябе зро́блю Пасху з вучнямі Маімі.
19 І вучні зрабілі як загадаў ім Ісус; і прыгатавалі Пасху.
20 Калі ж настаў вечар Ён узьлёг з дванаццацьма вучнямі.
21 І калі (яны) елі Ён сказаў: праўду кажу вам што адзін з вас прадасьць Мяне.
22 І, крэпка засумаваўшы, пача́лі гаварыць Яму кожны зь іх: ці ня я, Госпадзе?
23 Ён жа адказаўшы сказаў: той, хто памачыў са Мною руку ў місе, гэты прадасьць Мяне.
24 Бо Сын Чалавечы ідзе так, як напісана аб Ім: але гора таму чалавеку, праз якога Сын Чалавечы прадаецца; лепей было б гэнаму чалавеку, калі б ён ня быў народжаным.
25 Пачаўшы гаварыць і Юда, што прадаў Яго, сказаў: ці ня я, Раўві? Ісус кажа яму: ты сказаў.
26 І, калі яны елі, Ісус узяўшы хлеб і багаславіўшы, паламаў і даваў вучням ды сказаў: прымеце, ешце; гэта ёсьць Цела Маё.
27 І, узяўшы чару і аддаўшы хвалу, пада́ў ім, сказаўшы: піце зь яе ўсе;
28 бо гэта ёсьць Кроў Мая Новага Запавету за многіх праліваная дзеля дараваньня грахоў.
29 Кажу ж вам, што адгэтуль ня буду піць ад плоду гэтага вінаграду аж да гэнага дня, калі (Я) буду піць яго з вамі новае (віно) у Валадарстве Ба́цькі Майго.
30 І, запяяўшы, пайшлі на гару Аліваў.
31 Тады кажа ім Ісус: усе вы прымеце спакусу аба Мне ў гэтую ноч, бо напісана: паражу пастуха і будуць расьцярушаны авечкі стада. (Зах. 13:7)
32 А па ўваскрасеньні Маім апярэджу вас у Галілеі.
33 Адказаўшы ж Пётра сказаў Яму: калі і ўсе будуць спакушаны аб Табе, я ніколі ня буду спакушаны.
34 Ісус сказаў яму: праўду кажу табе, што ў гэтую ноч перш чым прапяець певень, тройчы адрачэшся ад Мяне.
35 Кажа Яму Пётра: нават калі і належыць мне з Табою памерці, ня адракуся ад Цябе. Падобнае сказалі і ўсе вучні.
36 Тады прыходзе Ісус зь імі на мейсца называнае Гэтсыманя і кажа вучням: сядзіце тут пакуль (Я) адыйшоўшы памалюся там.
37 І, узяўшы Пятра і двух сыноў Завядзея (з Сабою), пачаў сумаваць і гаротна перажываць.
38 Тады кажа ім (Ісус): глыбока пакутная Душа Мая аж да сьмерці: пабудзьце тут і пасуперажывайце са Мною.
39 І, адыйшоўшыся трохі ўпаў на Аблічча Сваё, маліўся і гаварыў: Тата Мой дарагі! калі магчыма няхай абміне Мяне чара гэтая; аднак, ня як Я хачу, але як Ты!
40 І прыходзіць да вучняў і знаходзіць іх сьпячымі, дый кажа Пятру: гэтак вы ня змаглі і аднае гадзіны пасуперажываць са Мною?
41 Чувайце і маліцеся, каб ня ўпасьці ў спакусу. (Няпашкоджаны) дух гатовы (да змаганьня за праведнасьць), плоць жа (на гэта) няздольная.
42 Ізноў, адыйшоўшыся другі раз памаліўся кажучы: Тата Мой дарагі! калі ня можа чара гэтая абмінуць Мяне, каб (Мне) ня піць яе, няхай станецца Воля Твая!
43 І прыйшоўшы знаходзіць іх ізноў сьпячымі; бо вочы іхныя былі абцяжэўшымі.
44 І, пакінуўшы іх, адыйшоўшы ізноў памаліўся ў трэйці раз, мовіўшы тое ж слова.
45 Тады прыходзіць да вучняў Сваіх і кажа ім: (вы) усё яшчэ сьпіцё і спачываеце; вось настаў час, і Сын Чалавечы прадаецца ў рукі грэшнікаў.
46 Устаньце, пойдзем: вось наблізіўся той, хто прадае Мяне.
47 І, калі Ён яшчэ гаварыў, вось прыйшоў Юда, адзін з дванаццацёх, і зь ім вялізны натоўп зь мечамі і каламі, ад архірэяў і старэйшынаў народу.
48 А хто прадаваў Яго, даў ім знак, сказаўшы: каго (я) пацалую, Той ёсьць Ён, хапайце Яго.
49 І адразу падыйшоўшы да Ісуса, сказаў: радуйся, Раўві! І пацалаваў Яго.
50 А Ісус сказаў яму: дружа, чаго ты прыйшоў? Тады падыйшлі (і) усклалі ру́кі на Ісуса і ўзялі Яго.
51 І вось адзін з быўшых з Ісусам выцягнуўшы руку, дастаў меч свой і, ударыўшы раба архірэявага, адсек яму вуха.
52 Тады кажа яму Ісус: вярні меч свой у ягонае мейсца; бо ўсе, што ўзялі меч, ад меча загінуць.
53 Ці думаеш, што (Я) ня магу зараз жа ўпрасіць Ба́цьку Майго, і (Ён) дасьць Мне больш чым дванаццаць легіёнаў Ангелаў?
54 Як жа збудуцца Пісаньні, што гэта мусіць стацца?
55 У той час сказаў Ісус народу: быццам на разбойніка выйшлі (вы) зь мечамі і каламі схапіць Мяне; кожны дзень сядзеў (Я) з вамі, навучаючы ў Сьвятыні, і (вы) ня ўзялі Мяне.
56 Гэтае ж усё сталася, каб збыліся Пісаньні Прарокаў. Тады ўсе вучні, пакінуўшы Яго, уцяклі.
57 А тыя, што схапілі Ісуса, завялі (Яго) да Каяхвы, архірэя, куды былі сабраны кніжнікі і старэйшыны.
58 А Пётра сьледаваў за Ім здалёк аж да падворка архірэявага; і, увайшоўшы ўсярэдзіну, сядзеў са слугамі, каб убачыць канец.
59 А архірэі і старэйшыны і ўвесь сынэдрыён шукалі хвальшывае сьведчаньне супраць Ісуса, каб забіць Яго.
60 І ня знайшлі; ня знайшлі і многія хвальшывыя сьведкі, што прыйшлі. Уканцы прыйшлі два ілжывыя сьведкі
61 і сказалі: Ён казаў: магу зруйнаваць Сьвятыню Бога і за тры дні збудаваць яе.
62 І, устаўшы, архірэй сказаў Яму: нічога ня адказваеш? што яны проці Цябе сьведчаць?
63 Ісус жа маўчаў. І, прадоўжыўшы, архірэй сказаў Яму: заклінаю Цябе Богам жывым, скажы нам ці Ты Хрыстос, Сын Бога?
64 Ісус кажа яму: ты сказаў, да таго ж кажу вам: адгэтуль убачыце Сына Чалавечага, седзячы з правага боку Сілы і ідучы на воблаках Неба.
65 Тады архірэй разьдзер адзежы свае, кажучы: (Ён) блюзьніць: на што нам яшчэ сьведкі? Вось цяпер (вы) пачулі блюзьнерства Ягонае.
66 Як вам здаецца? Яны ж адказаўшы сказалі: варты сьмерці.
67 Тады заплявалі Ягонае Аблічча і зьбілі Яго; другія ж білі Яго па шчоках,
68 кажучы: прароч нам, Хрыстос, хто ўдарыў Цябе?
69 А Пётра сядзеў вонках на падворку, і падыйшла да яго адна служанка, кажучы: і ты быў з Ісусам Галілейцам.
70 Але ён адрокся перад усімі, кажучы: ня ведаю, што (ты) гаворыш.
71 А калі ён выходзіў за браму, убачыла яго другая і кажа быўшым там: і гэты быў зь Ісусам Назарэем;
72 і (ён) ізноў адрокся з прысягаю: ня ведаю Таго Чалавека.
73 Крыху пазьней падыйшлі тыя, што стаялі (там і) сказалі Пётру: сапраўды і ты зь іх, бо і гаворка твая выдае цябе.
74 Тады ён пачаў клясьціся і прысягаць: ня ведаю Гэтага Чалавека. І тут жа запяяў певень.
75 І было напомнена Пётру слова Ісуса ска́занае яму: перш чым прапяе певень тройчы адрачэшся ад Мяне. І выйшаўшы вонкі заплакаў горка.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Паводля Мацьвея Сьвятое Эвангельле, 26 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
Публікуецца з дазволу аўтара.
© 2020