Адкрыццё 18 Адкрыццё 18 разьдзел

¹ Пасля гэтага я ўбачыў іншага Анёла, які сходзіў з неба і меў вялікую ўладу; і зямля асвятлілася яго славаю.

² І ён усклікнуў моцным голасам, кажучы: Упаў, упаў Вавілон, вялікая сталіца, і зрабілася яна селішчам дэманаў і турмой усялякага нячыстага духа і турмой усялякай нячыстай і [ненавіснай] птушкі [і турмою ўсялякага нячыстага і ненавіснага звера],

³ бо шаленчага віна яе распусты выпілі35 ўсе народы, і зямныя цары распуснічалі з ёю, і зямныя купцы разбагацелі ад сілы яе раскошы.

⁴ І я пачуў іншы голас з неба, які казаў: Выйдзі з яе, народзе Мой, каб не саўдзельнічалі вы ў яе грахах і каб не падпалі пад яе напасці,

⁵ бо яе грахоў назбіралася аж да неба, і ўспомніў Бог яе няпраўды.

⁶ Аддайце ёй, як і яна аддавала [вам], і падвойце [ёй] удвая паводле яе ўчынкаў. У чашы, у якой яна змешвала віно, змяшайце ёй удвая.

⁷ Колькі яна праслаўляла сябе і раскашавала, гэтулькі дайце ёй мукаў і гора. Бо ў сваім сэрцы яна кажа: Сяджу царыцаю, і я не ўдава, і гора ніколі не ўбачу.

⁸ Затое ў адзін дзень прыйдуць на яе напасці, смерць, і плач, і голад, і будзе яна спалена ў агні, бо магутны Госпад Бог, які асудзіў яе.

⁹ І будуць плакаць і галасіць па ёй зямныя цары, якія распуснічалі і раскашавалі з ёю, калі ўбачаць дым ад яе пажару,

¹⁰ стоячы здалёку ў страху ад яе мукаў і кажучы: Бяда, бяда, вялікі горад, Вавілоне, горад магутны, бо ў адну гадзіну прыйшоў твой суд.

¹¹ І зямныя купцы плачуць і бядуюць па ёй, бо іх грузу ніхто больш не купляе:

¹² грузу золата, і серабра, і каштоўнага камення, і перлаў, і вісону, і пурпуру, і шоўку, і парфіры, і ніякага духмянага дрэва, і ніякіх вырабаў са слановай косці, і ніякіх вырабаў з найкаштоўнейшага дрэва, і медзі, і жалеза, і мармуру,

¹³ і карыцы, і амому, і фіміяму, і міра, і ладану, і віна, і алею, і найлепшай мукі, і пшаніцы, і быдла, і авечак, і коней, і калясніц, і целаў36, і душ37.

¹⁴ І плады, пажаданыя для тваёй душы, адышлі ад цябе, і ўся раскоша і бляск загінулі для цябе, і іх болей ніколі не знойдуць.

¹⁵ Гандляры гэтых тавараў, што разбагацелі ад яе, стануць здалёк у страху ад яе мукаў, плачучы і гаруючы,

¹⁶ кажучы: Бяда, бяда, вялікая сталіца, якая была адзетая ў вісон, і пурпур, і парфіру, пазалочоная золатам, і каштоўным каменнем, і перламі,

¹⁷ бо ў адну гадзіну было спустошана такое вялікае багацце! І кожны стырнавы і кожны, хто плыў у нейкае месца, і маракі, і ўсе, што займаліся марскім промыслам, сталі здалёку

¹⁸ і крычалі, бачачы дым ад яе пажару, і казалі: Які горад падобны да гэтага вялікага горада?

¹⁹ І яны пасыпалі пылам свае галовы і крычалі, плачучы і гаруючы, кажучы: Бяда, бяда, вялікая сталіца, каштоўнасцямі якой разбагацелі ўсе, хто мае караблі на моры, бо ў адну гадзіну яна была спустошана!

²⁰ Радуйся з гэтага, неба і святыя, і Апосталы, і прарокі, таму што здзейсніў Бог суд за вас над ёю.

²¹ І адзін магутны Анёл падняў камень, як вялікі жарон, і кінуў ў мора, кажучы: З гэткаю сілай будзе скінуты Вавілон, вялікая сталіца, і ўжо ніколі не будзе знойдзены.

²² І гучання арфістаў, і спевакоў, і флейтыстаў, і трубачоў ужо ніколі не будзе чуваць у табе, і ніводнага рамесніка ніводнага рамяства ўжо ніколі не будзе знойдзена ў табе, і гуку жорнаў ніколі больш не будзе чуваць у табе,

²³ і святло светача ўжо ніколі не будзе свяціць у табе, і голасу маладога і маладой ужо ніколі не пачуюць у табе; бо твае купцы былі вяльможамі зямлі, бо тваім чарадзействам былі ўведзены ў зман усе народы.

²⁴ І ў ёй была знойдзена кроў прарокаў, і святых, і ўсіх забітых на зямлі.