Псальмы 50 Псальм 50 (49)

¹ Псальм Асафа. Бог багоў, ГОСПАД прамовіў і кліча зямлю ад усходу сонца да захаду яго.

² З Сыёну, вяршыні прыгажосьці, зазьзяў Бог.

³ Прыйдзе Бог наш і ня будзе маўчаць, перад абліччам Ягоным агонь палючы, навакол Яго — бура вялізарная.

⁴ Ён кліча неба, што ўверсе, і зямлю на суд народу Свайго:

⁵ «Зьбярыце да Мяне багабойных Маіх, якія заключылі запавет са Мною пры ахвяры!»

⁶ І будуць тады нябёсы апавядаць пра праведнасьць Ягоную, бо Сам Бог [ёсьць] Судзьдзя. (Сэлях)

⁷ «Слухай, народзе Мой, і Я буду гаварыць. Ізраілю, Я буду сьведчыць супраць цябе. Бог, твой Бог — гэта Я!

⁸ Не за ахвяры твае Я буду вінаваціць цябе, цэласпаленьні твае перада Мною заўсёды!

⁹ Не вазьму Я быкоў з дому твайго, ані казлоў з абораў тваіх,

¹⁰ бо Мае ўсе зьвяры лясныя і скаціна, што тысячамі [ходзіць] па гарах.

¹¹ Я ведаю ўсіх птушак у гарах, і зьвяры палявыя — у Мяне.

¹² Калі б Я згаладаўся, табе б Я не сказаў, бо Мой сусьвет і тое, што напаўняе яго.

¹³ Ці ж Я ем мяса валоў і п’ю кроў казлоў?

¹⁴ Ахвяруй падзяку Богу, і споўні перад Найвышэйшым абяцаньні твае.

¹⁵ І кліч Мяне ў дзень трывогі, Я выратую цябе, і будзеш ушаноўваць Мяне».

¹⁶ А да бязбожніка сказаў Бог: «Навошта ты пералічваеш пастановы Мае, узьнімаеш запавет Мой да вуснаў тваіх,

¹⁷ і ненавідзіш настаўленьне, і словы Мае за сябе кідаеш?

¹⁸ Калі бачыш злодзея, маеш упадабаньне ў ім, і з чужаложнікамі частка твая.

¹⁹ Вусны твае ты расчыняеш на злое, і язык твой кнуе падступнае.

²⁰ Ты сядзіш і супраць брата твайго гаворыш, абмаўляеш сына маці тваёй.

²¹ Гэтак ты рабіў, а Я маўчаў. Дык здалося табе, што Я такі самы, як ты! Але Я буду караць цябе і пастаўлю [справы твае] перад вачыма тваімі».

²² Зважайце цяпер на гэта вы, што Бога забываеце, каб Я не схапіў [вас], бо ня будзе каму вызваліць.

²³ Хто ахвяруе падзяку, той ушаноўвае Мяне, і хто парадкуе шлях свой, таму Я пакажу збаўленьне Божае.