Jezus napaminaje faryzejaŭ i knižnikaŭ[1]
1 Tady Jezus pramowiŭ da hramadaŭ i da swaich wučniaŭ,
2 kažučy: Na Majsiejawym pasadzie sieli knižniki i faryzei,
3 dyk usio, što-tolki wam skažuć, zachawajcie i čyniecie, ale nie čyniecie pawodle ŭčynkaŭ ich, bo jany kažuć, a nia čyniać.
4 Bo jany wiažuć biaremi ciažkija i niepasilnyja i ŭskładajuć na plečy ludziam, a sami palcam nia chočuć ich kranuć.[2]
5 Usie-ž učynki swaje čyniać, kab ich bačyli ludzi: bo pašyrajuć swaje fiłaktery i pawialičwajuć frenzli.[3]
6 I lubiać pieršyja miascy na bankietach i pieršyja łaŭki ŭ bažnicach,
7 i prywitańni na rynku i kab ludzi nazywali ich "wučyciel".
8 A wy nie nazywajeciesia "wučycielami", bo adzin waš Wučyciel, a wy ŭsie braty.
9 I "ajcom" nie nazywajcie siabie na ziamli, bo adzin jość waš Ajciec, katory jość u niebie.[4]
10 I nie nazywajciesia wučycielami, bo Wučyciel waš adzin — Chrystus.[5]
11 Chto z was bolšy, toj budzie wašym słuhoju.
12 A chto siabie pawyšaje, budzie panižany, a chto siabie panižaje, budzie pawyšany.[6]
13 Hora wam, knižniki i faryzei krywadušniki, što začyniajecie karaleŭstwa niabiesnaje pierad ludźmi, bo wy nia ŭchodzicie i ŭchodziačym uwajsci nie pazwalajecie.
14 Hora wam, knižniki i faryzei krywadušniki, što abjadajecie damy ŭdowaŭ, admaŭlajučy doŭhija malitwy; dziela hetaha dastaniecie ciažejšy prysud. [7]
15 Hora wam, knižniki i faryzei krywadušniki, što abchodzicie mora i sušu, kab zdabyć adnaho prozelita, a kali zdabudziecie, robicie jaho synam piekła ŭdwaje horšym za was.[8]
16 Hora wam, ślapyja pawadyry, jakija kažacie: "Chto-b prysiahnuŭ na światyniu, heta ničoha; ale chto-b prysiahnuŭ na zołata ŭ światyni, toj zabawiazany".[9]
17 Nierazumnyja i ślapyja! Što-ž wažniej: zołata ci światynia, jakaja paświačaje zołata?[10]
18 I "chto-b prysiahnuŭ na aŭtar, heta ničoha; ale chto-b prysiahnuŭ na achwiaru, jakaja jość na im, to zabawiazany".
19 Ślapyja! Što-ž wažniejšaje: achwiara ci aŭtar, jaki paświačaje achwiaru?
20 Dyk chto prysiahaje na aŭtar, prysiahaje na jaho i na ŭsio, što na im jość.
21 I chto-b prysiahnuŭ na światyniu, prysiahaje na jaje i na Taho, chto ŭ joj žywie.
22 I chto prysiahaje na nieba, prysiahaje na tron Božy i na Taho, chto siadzić na im.
23 Hora wam knižniki i faryzei krywadušniki, što dajecio dziesiacinu z miaty, anyžu i kminu, a pakinuli, što jość wažniejšaje ŭ zakonie; sud, miłaserdzie i wieru. Hetaje treba było čynić i taho nie prapuskać.[11]
24 Pawadyry ślapyja, što kamara pracedžwajecie, a wiarbluda hłytajecie![12]
25 Hora wam, knižniki i faryzei krywadušniki, što ačyščajecie toje, što jość zwierchu kubka i misy, a ŭnutry wy poŭny ździerstwa i brudu.
26 Faryzeju ślapy! Ačyść pierš, što ŭnutry jość kubka i misy, kab čystym stałasia toje, što jość źwierchu.[13]
27 Hora wam, knižniki i faryzei krywadušniki, što padobnyja wy da pabielanych hraboŭ, katoryja źwierchu padajucca ludziam pryhožyja, a ŭnutry poŭny kaściej mierćwiakoŭ i ŭsialakaj brydy.[14]
28 Hetak i wy źwierchu zdajeciosia ludziam sprawiadliwymi, a ŭnutry wy poŭny krywadušnaści i niahodnaści.
29 Hora wam, knižniki i faryzei krywadušniki, što budujecie hraby prarokaŭ i ŭpryhožwajecie pamiatniki sprawiadliwych,
30 i kažacie: "Kali-b my byli ŭ dni ajcoŭ našych, my nia byli-b ich supolnikami ŭ krywi prarokaŭ".
31 Hetak wy sami prociŭ siabie świedčycie, što wy syny tych, katoryja zabiwali prorokaŭ.
32 Dapaŭniajcie-ž i wy mieru ajcoŭ wašych.[15]
33 Wužy, rodzie hadawy! Jak-ža wy ŭciečacio ad sudu piekła?
34 Woś dziela taho ja pasyłaju da was prarokaŭ i mudracoŭ i knižnikaŭ, a wy spamiž ich zabjecio i ŭkryžujecie, i spamiž ich ubičujecie ŭ bažnicach wašych i budziecie praśledawać z horadu ŭ horad,
35 kab kab pryjšła na was usia kroŭ sprawiadliwaja, jakaja była pralita na ziamli, ad krywi Abela sprawiadliwaha, až da krywi Zachara, syna Barachijawaha, katoraha wy zabili miž światyniaŭ i aŭtarom.[16]
36 Sapraŭdy kažu wam, usio henaje pryjdzie na heny rod.
37 Jeruzalim, Jeruzalim, što zabiwaješ prarokaŭ i kamianuješ tych, katoryja da ciabie byli pasłany, stolki razoŭ ja chacieŭ sabrać dziaciej twaich, jak kuryca źbiraje pad krylla kuraniat swaich, a ty nie chacieŭ!
38 Woś-ža astaniecca dom waš dla was pustym.[17]
39 Bo kažu wam: Adciapier nia ŭbačycie mianie, pakul nia skažacie: "Bahasłaŭleny, katory idzie ŭ imia Pana".[18]
Каментары ці зноскі:
1 1 — Kali ŭsie nawuki i napaminańni Jezusa adnosna knižnikaŭ i faryzejaŭ nie prywiali da pažadanaha rezultatu, Jezus wykazwaje pierad narodam usiu ich niahodnaść i krywadušnaść i kaža im: "Hora wam, knižniki i faryzei".
4 2 — Nakładajuć na ludziej šmat roznych pradpisańniaŭ, a sami ich nie spaŭniajuć.
5 3 — Fiłaktery — heta čatyrochkantowyja skrynački sa skury, u jakija žydy ŭkładali (i ciapier układajuć) wypiski z św. Pisańnia. Hetyja fiłaktery žydy na malitwu prwiazwali ramiennymi pajaskami da haławy i da lewaj ruki. Robiačy hetak, jany apiralisia na dasłoŭnym razumieńni słoŭ św. Pisańnia: "Słowy maje... pawieście jak znak na rukach i pamiaściecie pamiž wačami wašymi" (Paŭtor. Pr. 11, 18). Faryzei, kab pakazacca pierad narodam pabažniejšymi, rabili sabie bolšyja fiłaktery, čym u inšych. (Pasiarod našaha narodu fiłaktery zawucca "bahamolle").
Aproč fiłakteraŭ zakon Majsieja zahadywaŭ žydom nakładać na malitwu asobnaje bahamolnaje adzieńnie — paskawatuju chustku z frenzlami (tales), katoruju jany i ciapier nakładajuć, a heta zatym, kab prypaminać sabie prykazańni Božyja. Faryzei i knižniki rabili dla siabie frenzli pry hetaj chustcy daŭžejšyja, čym u druhich ludziej, kab pakazacca pabažniejšymi.
9 4 — Knižniki zahadywali swaim wučniam nazywać siabie ajcami i stawili siabie wyšej za baćkoŭ swaich wučniaŭ. U hetym prajaŭlałasia faryzejskaja pycha. Jezus hanić hetyja wymahańni.
10 5 — "Wučyciel" tutaka ŭ značeńni "pawadyr". Knižniki tady ŭwažali siabie za pawadyroŭ narodu, pryhetym stawili siabie pobač z Majsiejem i prarokami, kažučy, što jany ich nastupniki.
12 6 — Budzie pawyšany ŭ wačach Boha i na Božym sudzie; adnak nie zaŭsiody ŭžo na hetym świecie.
14 7 — Swajeju niby pabožnaściaj faryzei zdabywali prychilnaść udowaŭ i potym z hetaj prychilnaści ciahnuli dla siabie karyść, z kryŭdaj jak udowaŭ tak i sirot.
15 8 — Nawaročwajučy pahanca na žydoŭskuju wieru faryzei dawali nawiernienamu (prozelitu), jašče swaju niahodnaść i krywadušnaść.
16 9 — "Toj abawiazany" h. zn. spoŭnić swaju prysiahu.
17 10 — Zołata ŭ światyni — heta załatyja pasudziny, jakija byli ŭ światyni.
23 11 — Zakon Majsieja zahadywaŭ addawać dziesiacinu (dziesiatuju čaść) tolki z awžniejšych pładoŭ ziamnych, a faryzei dawodzili swaju rupnść i spaŭniańni hetaha zahadu da taho, što dawali dziesiacinu nawat z ziołak: miaty, anyžu i kminu.
24 12 — Kab nie prahłynuć časam kamara abo muchu, bo hetyja stwareńni ŭwažalisia za niačystyja, faryzei pracedžwali pierad pićciom wino abo małako. Dbajučy ab drobnyja rečy, faryzei nie zwaročwali ŭwahi na wialikija prykazańni ŭ Zakonie Božym.
26 13 — Kubak tut aznačaje čaławieka, a nutro kubka — aznačaje serca i dušu ludzkuju. Faryzei staralisia pakazacca dobrymi i sprawiadliwymi tolki źwierchu, dla woka ludzkoha, a ab dušy nia dbali. Tymčasam nutranaja sprawiadliwaść uświačaje i źwierchniaje žyćcio čaławieka.
27 14 — Žydy bialili swaje hraby, kab ich widać było nawat unačy, bo kali žyd prypadkam dakranuŭsia da hrobu, to stanawiŭsia rytualna niačystym na ceły tydzień.
32 15 — Ajcy zabiwali prarokaŭ, a patomki zabjuć Syna Božaha.
35 16 — Žydy zabili Zachara na dwaryščy pamiž bramaju i aŭtarom, na katorym składalisia ciełapalnyja achwiary, u toj čas, kali Zachar zaklikaŭ narod da pakuty i wyračeńnia bałwachwalstwa.
38 17 — "Dom waš" — h. zn. horad i baćkaŭščyna waša.
39 18 — Pakul nia pryznajecie Chrystusa za Mesyjaša, što maje stacca pry skančeńni świetu.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Mateuša, 23 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
