Pieramianieńnie Chrysta. Azdaraŭleńnie łunatyka.
1 A paśla šaści dzion uziaŭ Jezus Piatra, Jakuba i Jana, jahonaha brata i zawioŭ ich addzielna na wysokuju haru.[1]
2 I pieramianiŭsia pierad imi: i zajaśnieŭ woblik jahony jak sonca, a adzieńnie jahonaje zrabiłasia biełaje, jak śnieh.
3 I woś źjawilisia im Majsiej i Haljaš, haworačy z im.[2]
4 A Piotr, azwaŭšysia, skazaŭ da Jezusa: Panie, dobra nam tut być, kali chočaš, zrobim tut try pałatki: tabie adnu, Majsieju adnu i Haljašu adnu.
5 Kali jon jašče hawaryŭ, woś wobłak jasny acianiŭ ich, i woś hołas z wobłaku, kažučy: "Hety Syn moj miły, u katorym mnie da ŭspadoby, jaho słuchajcie".[3]
6 A wučni, pačuŭšy, upali na twar swoj i wielmi spałochalisia.
7 I prystupiŭ Jezus i dakranuŭsia da ich i skazaŭ im: Ustańcie i nia bojciesia.
8 Jany-ž, padniašy wočy swaje, nikoha nia ŭbačyli, aprača adnaho Jezusa.
9 I kali jany zychodzili z hary, zahadaŭ im Jezus, kažučy: Nikomu nie kažecie ab widzieńni, pakul Syn čaławiečy nia ŭstanie z umierłych.[4]
10 I spytalisia ŭ jaho wučni, kažučy: Dyk čamu ž knižniki haworać, što pierš pawinien pryjści Haljaš?
11 Jon-ža, adkazaŭšy, skazaŭ im: Haljaš-to pryjdzie i naprawić usio.
12 Ale ja wam kažu, što Haljaš užo pryjšoŭ i nie paznali jaho, ale zrabili z im, što chacieli. Tak i Syn čaławiečy budzie ciarpieć ad ich.
13 Tady zrazumieli wučni, što hawaryŭ im ab Janie Chryścicielu.[5]
14 I kali pryjšoŭ da hramady, prystupiŭ da jaho čaławiek i ŭpaŭšy pierad im na kaleni, kazaŭ:
15 Panie, zžalsia nad synam maim, bo jon łunatyk i ciažka mučajecca: bo časta padaje ŭ wahoń i časta ŭ wadu.
16 I ja prywioŭ jaho da twaich wučniaŭ i nie mahli jaho azdarawić.
17 Jezus-ža adkazaŭšy, skazaŭ: O rodzie niawierny i sapsuty! Dakul-ža ja budu z wami? Dakul-ža ja budu ciarpieć was? Prywiadziecie jaho siudy da mianie.
18 I naswaryŭsia na jaho Jezus i wyjšaŭ z jaho niačysty i azdarawieŭ chłapiec ad taje hadziny.
19 Tady prystupili da Jezusa wučni asobna i skazali: Čamu my nie mahli jaho wyhnać?[6]
20 Skazaŭ im Jezus: Dziela niawiery wašaje. Bo sapraŭdy kažu wam, kali wy budziecie mieć wieru, jak harčyčnaje ziernie, skažacie hetaj hare: "Pierajdzi adhetul tudy", piarojdzie, i ničoha dla was nia budzie niemahčymaha.[7]
21 Bo hety rod nie wyhaniajecca inakš, jak tolki malitwaju i postam.
22 Kali-ž jany prabywali ŭ Halilei, skazaŭ im Jezus: Syn čaławiečy maje być wydany ŭ ruki ludziej,
23 i zabjuć jaho i na treci dzień uwaskreśnie. I jany zasmucilisia mocna.[8]
24 I kali pryjšli ŭ Kaparnaum, padyjšli da Piatra tyja, što brali dydrachmy i skazali jamu: Ci waš wučyciel nia płacić dydrachmy?
25 Jon skazaŭ: Ajakža. I kali ŭwajšoŭ u dom, Jezus papiaredziŭ jaho, kažučy: Jak tabie zdajecca, Symonie? Karali ziamnyja z kaho biaruć daninu abo padatak, z swaich synoŭ ci z čužych?[9]
26 Jon-ža skazaŭ: z čužych. Skazaŭ jamu Jezus: Dyk syny wolnyja.[10]
27 Ale kab nam ich nia zhoršyć, idzi na mora i zakiń wudu i tuju rybu, jakaja papadzie pieršaja, waźmi i, adčyniŭšy jaje rot, znojdzieš statera; uziašy jaho, daj im za mianie i za siabie.
Каментары ці зноскі:
1 1 — Kali Jezus adkryŭ swaim apostałam, što treba jamu ciarpieć i ŭmierci, dyk choča adahnać ad ich usialakija sumniwy ab swaim bostwie, dziela hetaha Jezus pieramieńwajecca, kab akazać im swaju chwału.
3 2 — Majsiej źjawiŭsia jak prawadaŭca St. Zakonu, a Haljaš — jak pradstaŭnik prarokaŭ. Swajej prysutnaściaj jany dali paświedčańnie, što Jezus jość metaj Star. Zakonu i ŭsich praroctwaŭ.
5 3 — Wobłak, tak jak i ŭ St. Zakonie, jość znakam prysutnaści Božaj.
9 4 — Bo paśla takoj chwały niekatoryja mahli-b zhoršycca, bačučy Jezusa ŭ hańbie na kryžy. (Hetak św. Hijeranim i św. Je. Chryzostam).
13 5 — Jan Chr. byŭ papiarednikam pieršaha prychodu Jezusa, a Haljaš maje papiaredzić Jezusa pierad jahonym druhim prychodam.
19 6 — Choć wiera i niewialikaja, jak harčyčnaje ziernie, ale ščyraja i mocnaja, maje wialikaje značeńnie ŭ žyćci ludzkim.
Słowa "hara" časta aznačała ŭ žydoŭ usiakuju wialikuju pieraškodu.
20 7 — Bo malitwa łučyć nas z Boham, jaki jość žarałom siły i mahutnaści, a post adrywaje našuju dušu ad spraŭ matarjalnych i pamahaje malicca.
23 8 — Kožny žyd pawinien byŭ płacić, pačynajučy ad 20-ha hodu žyćcia, na światyniu padatak u sumie ½ sykla sierabra ci inakš 2 drachmy (kala 2 zał.). Źbiralniki padatku, dumajučy, što i Jezus abawiazany dawać padatak, zwiarnulisia ŭ hetaj sprawie da Piatra.
25 9 — Hetym pryraŭnańniem da karleŭskich synoŭ Jezus pawučaje Piatra, što Jon, jak Syn Božy, jość wolny ad padatku, bo i karali ziamnyja nie biaruć padatku ad swaich synoŭ.
26 10 — Narod i źbiralniki padatku nia wiedali, što Jezus jość Synam Božym i mahli-b zhoršycca, kali-b Jezus adkazaŭsia płacić. Dziela hetaha Jezus zahadywaje zapłpcić za siabie i za Piatra.
Stater — heta čatyry drachmy, značyć, chwaciła jakraz za dwuch.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Świataja Ewanelija Jezusa Chrysta pawodle Mateuša, 17 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
