Да Філімона 1 разьдзел
Пасланьне да Філімона
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Яна Станкевіча
Павал, вязень Ісуса Хрыста, і Цімафей брат, Філімону любаснаму і супрацоўніку нашаму,
Паўла, вязень Хрыста Ісуса, а Цімох брат, Хілімону любоваму й супрацаўню нашаму
і Апфіі, (сястры) любаснай, і Архіпу, спадзьвіжніку нашаму, і дамовай тваёй царкве:
А сястры Апфе а Архіпу, сябру-жаўнеру нашаму, а царкве, што ў доме ягоным:
мілата вам і мір ад Бога Айца нашага і Госпада Ісуса Хрыста.
Ласка вам а супакой ад Бога, Айца нашага, а Спадара Ісуса Хыста.
Дзякую Богу майму, заўсёды спамінаючы цябе ў малітвах маіх,
Дзякую Богу свайму, заўсёды мянуючы цябе ў малітвах сваіх,
чуючы пра тваю любоў і веру, якую маеш да Госпада Ісуса і да ўсіх сьвятых,
Чуючы празь міласьць а веру тваю, каторую маеш да Спадара Ісуса і да ўсіх сьвятых,
каб дзеяньне веры тваёй было чыннае ў спазнаньні ўсякага ў вас дабра ў Хрысьце Ісусе.
Каб учасьце твае ў веры папрыяла ў супоўным пазнаньню кажнага добрага, каторае ёсьць у нас узглядам Хрыста.
Бо мы маем вялікую радасьць і ўцеху ў любові тваёй, бо табою, браце, супакоены сэрцы сьвятых.
Бо мы маем вялікую радасьць а пацеху зь міласьці твае, бо табою, браце, пасілена сэрца сьвятых.
Таму, маючы вялікую ў Хрысьце адвагу загадваць табе, што трэба,
Затым, маючы вялікую ў Хрысту адвагу расказаваць табе, што належыцца,
зь любові лепей прашу, ня хто які там, а я, Павал — старац, а цяпер вязень Ісуса Хрыста;
Зь міласьці я валей дужа прашу, будучы такі, як Паўла, стары, а цяпер і вязень Ісуса Хрыста;
прашу цябе за сына майго Анісіма, якога нарадзіў я ў кайданах маіх:
Дужа прашу цябе за дзяцё мае Анісіма, каторага я радзіў у зялезах сваіх.
ён быў калісьці нягодны табе, а цяпер годны табе і мне: я вяртаю яго;
(Ён быў калісь бескарысны табе, але цяпер карысны табе й імне),
а ты прымі яго, як маё сэрца.
Каторага я паслаў назад да цябе, ты ж прыймі яго, як мае сэрца.
Я хацеў пры сабе яго ўтрымаць, каб ён замест цябе паслужыў мне ў кайданах за зьвеставаньне;
Я зычыў дзяржаць яго пры сабе, каб ён мог замест цябе паслужыць імне ў зялезах дзеля Дабравесьці;
але без тваёй згоды нічога не хацеў зрабіць, каб добрая справа твая была ня мусовая, а з добрае волі.
Але бяз згоды твае нічога не хацеў рабіць, каб добры ўчынак твой быў ня высілены, а самахво-тны.
Бо, можа быць, ён на тое часова адлучыўся, каб ты прыняў яго назаўсёды,
Бо можа дзеля тога ён адхінуўся на час, каб ты меў яго супоўна на векі,
ужо ня як раба, а вышэйшага за раба, брата любаснага, асабліва мне, а тым болей табе, і па плоці і ў Госпадзе.
Ужо не як нявольніка, але вышэй за нявольніка, любовага брата, асабліва імне, і пагатове табе, і подле цела, і ў Спадару.
І вось, калі маеш за супольніка мяне, дык прымі яго, як мяне.
Дык, калі ты маеш мяне за сябру, прыймі яго, як мяне.
Калі ж ён чым пакрыўдзіў цябе, альбо вінаваты табе, лічы гэта на мне.
Але калі ён цябе ўкрыўдзіў у чым або што вінен, лічы гэта зь мяне.
Я, Павал, напісаў маёю рукою: «я заплачу»; не кажу табе пра тое, што ты і самім сабою мне вінаваты.
Я, Паўла, напісаў собскаю рукою сваёй: я заплачу; не кажу табе, што ты запраўды сябе самога імне вінен.
Так, браце, дай мне скарыстацца табою ў Госпадзе; супакой маё сэрца ў Госпадзе.
Але, браце, я хацеў бы мець карысьць ізь цябе ў Спадару, пасілі сэрца мае ў Хрысту.
Спадзяючыся на слухмянасьць тваю, а напісаў табе, ведаючы, што ты зробіш і болей, чым прашу.
Будучы пэўны паслухменства твайго, я напісаў табе, ведаючы, што ты зробіш і болей, чымся я кажу.
А разам падрыхтуй мне і памяшканьне; бо, спадзяюся, што па малітвах вашых я буду дараваны вам.
Але заразом прыгатуй імне гасподу, бо я спадзяюся, што пераз малітвы вашы буду вам даны.
Вітае цябе Эпафрас, вязень разам са мною дзеля Ісуса Хрыста,
Здаровае цябе Епафра, сувязень мой у Хрысту Ісусу,
Марк, Арыстарх, Дымас, Лукаш, супрацоўнікі мае.
Марка, Арыстарх, Дзімас, Лука, супрацаўні мае.
Мілата Госпада нашага Ісуса Хрыста з духам вашым. Амін.
Ласка Спадара нашага Ісуса Хрыста будзь із духам тваім.
