Да Эфэсянаў 2 разьдзел
Пасланьне да Эфэсянаў
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Яна Станкевіча
І вас, мёртвых за злачынствы і грахі вашыя,
І вас, мертвых у выступах а грахох вашых,
у якіх вы калісьці жылі, згодна са звычаямі сьвету гэтага, па волі князя, які ўладарыць у паветры, духа, які дзее цяпер у сынах супраціву,
У каторых вы некалі хадзілі, подле звычаю сьвету гэтага, подле дзяржаўцы ўлады ў паветру, духа, што цяпер дзее ў сынох непаслухменства,
сярод якіх і мы калісьці жылі ў нашых плоцкіх жадобах, выконваючы пахаценьне плоці і помыслаў, і былі па прыродзе дзецьмі гневу, як і астатнія,
Памеж каторых і мы ўсі жылі калісь у жадах цела нашага, робячы зычэньне цела й разуменьня, і з прыроды былі дзецьмі гневу, як і іншыя,
Бог, багаты міласэрнасьцю, зь вялікай сваёй любові, якою палюбіў вас,
Бог, багаты міласэрдзям, зь вялікае міласьці Свае, каторай умілаваў нас,
і нас, мёртвых за злачынствы, ажыватварыў з Хрыстом, — мілатою вы ўратаваныя,
І нас, мертвых у выступах, ажывіў з Хрыстом,
і ўваскрэсіў зь Ім і пасадзіў на нябёсах у Хрысьце Ісусе,
І ўскрысіў разам, і пасадзіў у нябёсах у Хрысту Ісусу,
каб зьявіць у наступных вяках найшчадрэйшае багацьце мілаты Сваёй у даброці да нас у Хрысьце Ісусе.
Каб паказаць у прыйдучых вякох нязьмернае багацьце ласкі Свае з дабрыні да нас у Хрысту Ісусу.
Бо мілатою вы ўратаваныя празь веру, і гэта не ад вас, — Божы дар:
Бо вы спасёны ласкаю перазь веру, і гэта не ад вас, Божы дар:
не ад дзеяў, каб ніхто не хваліўся.
Не ад учынкаў, каб ніхто не хваліўся.
Бо мы — Ягоныя стварэньні, створаныя ў Хрысьце Ісусе на добрыя дзеі, якія Бог быў назначыў нам выконваць.
Бо мы — твор Ягоны, створаны ў Хрысту Ісусу да добрых учынкаў, каторыя Бог наканаваў, каб мы хадзілі ў іх.
Дык вось памятайце, што вы, колісь язычнікі па плоці, якіх называлі «неабрэзанымі», так званыя «рукатворна абрэзаныя на плоці»,
Дык памятуйце, што вы, калісь пагане подле цела, каторых звалі неабразанымі званыя абразаньням на целе, зробленым рукамі,
што вы былі ў той час бяз Хрыста, адсечаныя ад грамадзтва Ізраільскага, чужыя запаветам абяцаньня, ня мелі надзеі і былі бязбожнікі ў сьвеце;
Што вы былі таго часу бяз Хрыста, аддаленыя ад грамадзтва Ізраельскага, чужыя да ўмоваў абятніцы, надзеі нямаючыя, і бяз Бога на сьвеце;
а цяпер у Хрысьце Ісусе вы, што былі колісь далёка, сталіся блізкімі Крывёю Хрыстоваю:
А цяпер у Хрысту Ісусу вы, што былі калісь далёкія, сталі блізкія крывёю Хрыстоваю.
бо Ён ёсьць мір наш, Які зрабіў з двух адно і зруйнаваў перашкоду пасярэдзіне —
Бо Ён ё супакой наш, Каторы ўчыніў з абодвых адно і паламіў перагародку, што стаяла пасярэдзіне,
скасаваўшы варожасьць Плоцьцю Сваёю, — а закон запаведзяў — вучэньнем, каб з двух стварыць у Сабе Самім аднаго новага чалавека, сталюючы мір,
Памярцьвіў непрыязьньства целам Сваім, Закон расказаньняў у вуставах Ён абурыў, каб із двух учыніць у Сабе Самым аднаго новага чалавека, робячы супакой,
і ў адным целе прымірыць абодвух з Богам крыжам, забіўшы на гэтым варожасьць;
І ў вадным целе пагадзіць абодвых із Богам пераз крыж, забіўшы непрыязьньства на ім;
і, прыйшоўшы, «абвяшчаў мір вам, далёкім, і блізкім»,
І, прышоўшы, абяшчаў Дабравесьць супакою вам, далёкім і блізкім,
бо празь Яго і тыя і другія маем доступ да Айца, у адным Духу.
Бо перазь Яго абодвы маем прыступ да Айца, у вадным духу.
Дык вось, вы ўжо ня чужынцы і ня прыхадні, а суграмадзяне сьвятым і свае Богу,
Дык вы ўжо не чужнікі ані чужаземцы, але суграмадзяне сьвятых і дамовы Божае,
уцьверджаныя на аснове апосталаў і прарокаў, маючы Самога Ісуса Хрыста каменем вугла,
Быўшы пабудаваныя на подзе апосталаў а прарокаў, маючы вугольным каменям самога Ісуса Хрыста,
на якім увесь будынак, моцна складаны, вырастае ў сьвяты храм у Госпадзе,
На Каторым уся будоўля, тарнуючыся разам, вырастае ў сьвяты дом Спадароў,
на якім і вы будуецеся ў селішча Божае Духам.
У каторым і вы будуецеся разам на сялібу Божую ў Духу.
