1 Калі-ж Ён зыйшоў з гары, за Ім пайшло вялікае множства народу.
2 І вось, падыйшоў пракажоны і, кла́няючыся Яму, сказаў: Госпадзе! калі хочаш, можаш мяне́ ачысьціць.
3 І, працягну́ўшы руку, Ісус дакрану́ўся да яго і сказаў: хачу, будзь чысты.
4 І ён ураз жа ачысьціўся ад праказы. І кажа яму Ісус: глядзі, нікому не кажы, але пайдзі пакажы́ся сьвяшчэніку і прынясі дар, які павяле́ў Майсе́й дзеля сьве́дчаньня ім.
5 Калі-ж увайшоў Ісус у Капэрнаум, падыйшоў да Яго з просьбаю сотнік, кажучы:
6 Госпадзе! хлопец мой ляжыць дома спараліжава́ны і страшэнна мучыцца.
7 Ісус кажа яму: Я прыйду і вылячу яго.
8 Сотнік жа ў адказ сказаў: Госпадзе! Я ня варт, каб ты ўвайшоў да мяне́ пад страху́, але скажы адно толькі слова, і паздараве́е хлопец мой.
9 Бо і сам я паднявольны чалаве́к, дый маю пад сабою жаўне́раў, і кажу аднаму: пайдзі, і ідзе́; і другому: прыйдзі, і прыходзіць; і рабу майму: зрабі тое, і зробіць.
10 Пачуўшы гэтае, Ісус зьдзівіўся і сказаў тым, што йшлі за Ім: запраўды́ кажу вам: і ў Ізраілю Я не знайшоў гэткае ве́ры.
11 Кажу-ж вам, што многія прыйдуць з усхо́ду і за́хаду і засядуць за стол з Аўраамам і Ісаакам і Якавам у Царстве Нябе́сным;
12 а сыны царства будуць укінены ў це́мру вонкавую; там будзе плач і скрыгот зубоў.
13 І сказаў Ісус сотніку: ідзі, і, як ты паве́рыў, няхай так табе́ будзе. І паздараве́ў хлопец яго ў тую-ж гадзіну.
14 І, прыйшоўшы ў дом Пётры, Ісус угле́дзіў це́шчу яго ляжучы ў гара́чцы.
15 І дакрану́ўся да рукі яе́, і гара́чка пакінула яе́, і яна ўстала і служыла ім.
16 Калі-ж надыйшоў ве́чар, да Яго прывялі шмат людзе́й, апанаваных злым духам, і Ён выгнаў духаў сло́вам і вярнуў усім хворым здароўе,
17 каб збыло́ся сказанае праз прарока Ісаю, які кажа: Ён узяў на Сябе́ нашыя нядужасьці і вылячыў хваробы нашыя (Ісая 53:4).
18 Убачыўшы-ж наво́кал сябе́ множства народу, Ісус вяле́ў вучням Сваім адплыць на той бок.
19 Тады адзін кніжнік, падыйшоўшы, сказаў Яму: Вучыцель, я пайду за Табою, куды-б Ты ні пайшоў.
20 І кажа яму Ісус: лісы маюць но́ры і птушкі нябе́сныя гнёзды, а Сын Чалаве́чы ня мае дзе́ скланіць галаву.
21 Другі-ж спасярод вучняў сказаў Яму: Госпадзе! дазволь мне́ пайсьці і пахаваць бацьку майго.
22 Ісус жа сказаў яму: ідзі за Мною і пакінь мёртвым хаваць сваіх нябожчыкаў.
23 І, калі ўвайшоў Ён у чо́вен, за Ім пайшлі вучні Яго.
24 І вось, узьняло́ся вялікае ўзрушэньне на моры, ажно хвалі пачалі заліваць човен, а Ён спаў.
25 Тады, прыступіўшыся да Яго, разбудзілі Яго вучні Яго і сказалі: Госпадзе! ратуй нас: гінем!
26 І кажа ім: чаго вы баіцёся, малаве́ры? Потым, устаўшы, загадаў вятро́м і мо́ру, і зрабілася вялікая ціша.
27 А людзі дзівіліся й гаварылі: хто гэта, што й вятры́ і мо́ра слухаюцца Яго?
28 І, калі Ён прыбыў на той бе́раг у зямлю Гергісінскую, насустрэчу Яму выйшлі з магілы двое апанаваных чарто́м, страшэнна злыя, так што ніхто не адважа́ўся праходзіць тэй дарогай.
29 І вось яны закрычэлі, кажучы: што нам і Табе́, Ісусе, Сыну Божы? Ці прыйшоў Ты сюды перад часам мучыць нас?
30 Непадалёк жа ад іх пасьвіўся вялікі гурт сьвіне́й.
31 І чарты́ прасілі Яго, кажучы: калі нас выганяеш, то пашлі нас у гурт сьвіне́й.
32 І Ён сказаў ім: ідзіце. І тыя, выйшаўшы, увайшлі ў гурт сьвінячы. І вось уве́сь гурт сьвіне́й кінуўся з кручы ў мора і пагіб у вадзе́.
33 Пастухі-ж уцяклі і, прыйшоўшы ў ме́ста, расказалі аб усім і аб тых, што ў іх сядзе́ў нячысты.
34 І вось, усё ме́ста выйшла насустрэчу Ісусу і, убачыўшы Яго, прасілі, каб адыйшоў ад ме́жаў іх.
Каментары ці зноскі:
31 Пачыная з выдання 1985 года у тэксте змена: «чарты́» на → «дэманы».
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Паводле Мацьвея Сьвятое Эвангельле, 8 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.
Public Domain — народны здабытак.
Лукаш Дзекуць-Малей, Антон Луцкевіч.
© 1931, 1948; у 1985, 1991 унесены праўкі.