Роду 49 Роду 49 разьдзел

¹ І склікаў Яку́б сыноў сваіх, і сказаў:
“Збярыцеся, каб адкрыў я вам,
што адбудзецца з вамі ў апошнія дні.

² Сыдзіцеся і паслухайце, сыны Яку́ба,
выслухайце Ізраэ́ля, бацьку вашага.

³ Рубэ́н, ты першынец мой,
моц мая і пачатак дзяцей маіх,
непахіснай трываласці і неадступнага нораву.

⁴ Узбурыўшыся, нібы вада, ты не ўскіпеў,
бо ўзышоў на ложак бацькі свайго
і запляміў пасцелю, на якую ўзняўся.1

⁵ Сямён і Ле́вій браты,
учынілі няцноту праз выбар свой.

⁶ Да намераў вашых не прыхінецца душа мая
і да змоваў вашых не прыгарнецца нутро маё,
бо ў лютасці сваёй забілі людзей2
і ў запале сваім падрэзалі паджылкі быкам.

⁷ Пракляты гнеў ваш, бо зацяты,
і бязлітаснасць вашая, бо акрутная.
Параздзяляю вас у Яку́бе
і парассейваю ў Ізраэ́лі.

⁸ Ю́да, няхай уславяць цябе твае браты.
Рукі твае на патыліцах ненавіснікаў тваіх.
Паклоняцца табе сыны бацькі твайго.

⁹ Ю́да, ільва дзіцяня,
з атожылку, сыне мой, ты ўзышоў.
Лёг і заснуў, нібы леў і нібы львянятка.
Хто абудзіць яго?

¹⁰ Не звядзецца з Ю́ды распараднік3
і галава з лона яго,
ажно надыдзе наканаванае яму,
ён для народаў спадзяванне.

¹¹ Прывязвае ён да вінаграднай лазы восліка свайго
і да звіваў парасткаў сваю кабылку.
Абмые ў віне ўбранне сваё
і ў крыві вінаграднай гронкі адзенне сваё.

¹² Зіхацяць вочы яго ад віна,
і бялейшыя зубы яго за малако.

¹³ Забулон на ўзбярэжжы паселіцца марскім,
ён — ля якарных станаў караблёў,
і прасцягнецца да Сідона.

¹⁴ Ісаха́р хараства запрагнуў,
спачываць будзе пасярод спадчыны.

¹⁵ І, спазнаўшы даброты спакой
ды ўрадлівую зямлю,
прыклаў плячо сваё да працы
і стаўся мужам аратым.

¹⁶ Дан судзіць свой народ,
нібы адно племя ў Ізраэ́лі.

¹⁷ І будзе Дан змяёю на дарозе,
затоенай на пуцявіне,
джгае пяту каня,
і абрынаецца вершнік.

¹⁸ Збаўленне ад Госпада чакае.

¹⁹ Гад, нападнікі выпрабуюць яго,
а ён зламае іх падножкай.

²⁰ Асэ́р, тлусты яго хлеб,
ажно дасць ад раскошы саноўнікам.

²¹ Няфта́лій, прарослы ствол,
у парастках дае хараство.

²² Сын узрошчаны, Язэ́п,
сын, узрошчаны для пашанаў,
сын мой малады,
да мяне які вярнуўся.

²³ Яго крыўдзіцелі ўшчувалі
і на яго ўзбураліся лучнікаў гаспадары.

²⁴ І былі зламаныя з моцаю іхнія стрэлы,
і паслаблі шчапы цягліцаў іхніх рук
ад рукі валадара Яку́ба.
Адгэтуль узмацніўся Ізраэ́ль

²⁵ праз Бога бацькі твайго.
І паспрыяў табе Бог мой,
і дабрасловіў цябе дабраслоўленнем нябёсным звыш
і дабраслоўленнем зямным, што ўлучае ўсю паўнату.
Дзеля дабраслоўлення грудзей і матчынага ўлоння,

²⁶ дабраслоўленнем бацькі твайго і маці тваёй.
Пераўзыдзе яно дабраслоўленне гораў нязрушных
і пагоркаў вечных.
Застанецца яно над галавой Язэ́па,
над розумам таго, хто ачольвае братоў.

²⁷ Беніямі́н воўк драпежны,
ад ранку сілкуецца,
увечары дзеліць здабытак”.

²⁹ І сказаў ім: “Я далучаюся да майго народа, пахавайце мяне з айцамі маімі ў пячоры, што ў полі Эфро́на хетэ́я.

³⁰ У пячоры падвойнай, што насупраць Ма́мбры ў зямлі Ханаа́н, пячоры, што здабыў Абрага́м ад Эфро́на хетэ́я ў валоданне як магільню.

³¹ Там пахавалі Абрага́ма і Са́рру, жонку яго, там пахавалі Ісаа́ка і Рэбе́ку, жонку яго, і там пахавалі Лі́ю,

³² у набытым полі і ў пячоры, што на ім, ад сыноў Хе́та”.

³³ І спачыў Яку́б, наказваючы сынам сваім, і выпрасталіся ногі яго на ложку, і сканаў, і далучыўся да народа свайго.