Ёва 13 разьдзел
Кніга Ёва
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Антонія Бокуна
Вось, усё гэта бачыла вока маё, чула вуха маё і зьмеціла сабе.
Усё гэта бачыла вока маё, і чула вуха маё, і ўсё зразумела.
Колькі ведаеце вы, ведаю і я: я ня ніжэйшы за вас.
Тое, што вам вядома, і я ведаю, і я ня горшы ад вас.
Але я да Ўсяўладнага хацеў бы гаварыць і жадаў бы спаборнічаць з Богам.
Я хачу гаварыць з Усемагутным і прагну Богу прадставіць [справу маю].
А вы плетуны хлусьні; усе вы бескарысныя лекары.
Бо вы задумалі няпраўду, вы — лекары, нічога ня вартыя.
О, калі б толькі вы маўчалі! гэта было б залічана вам у мудрасьць.
Калі б вы маўчалі, вы зьявілі б гэтым мудрасьць!
Выслухайце ж разважаньні мае і ўдумайцеся ў пярэчаньне вуснаў маіх.
Паслухайце скаргу маю і зважце на адказ вуснаў маіх.
Ці трэба было вам дзеля Бога гаварыць няпраўду і дзеля Яго гаварыць ману?
Ці належала вам дзеля Бога казаць няпраўду і дзеля Яго гаварыць хлусьліва?
Ці трэба было вам быць заўгодным Яму і за Бога так спрачацца?
Ці належала вам быць крывадушнымі дзеля Яго, і за Бога на судзе спрачацца?
Ці добра будзе, калі Ён выпрабуе вас? Ці ашукаеце Яго, як ашукваюць чалавека?
Ці добра будзе, калі Ён вас будзе выспрабоўваць? Ці зможаце з Яго насьміхацца, як насьміхаюцца з чалавека?
Строга пакарае Ён вас, хоць вы і патайна крывадушнічаеце.
Ён, караючы, пакарае вас, калі будзеце патаемна зважаць на аблічча.
Няўжо веліч Ягоная не палохае вас, і страх Ягоны не нападае на вас?
Няўжо веліч Ягоная не палохае вас, і страх Ягоны не агартае вас?
Напаміны вашыя падобныя на попел, апоры вашыя — апоры гліняныя.
Напаміны вашыя — гэта словы з попелу, а вежы вашыя — вежы гліняныя.
Замоўкніце перад мною, і я буду гаварыць, што б ні напаткала мяне.
Памаўчыце крыху, а я буду гаварыць, і няхай што заўгодна прыйдзе на мяне.
Навошта мне турзаць цела маё зубамі маімі і душу маю класьці ў руку маю?
Навошта мне кусаць цела маё зубамі маімі і душу маю трымаць рукамі маімі.
Вось, Ён забівае мяне, але я буду спадзявацца; я хацеў бы толькі адстояць шляхі мае прад абліччам Ягоным!
Хоць бы і забіў мяне [Бог], буду мець у Ім надзею і буду абараняць шляхі мае перад абліччам Ягоным.
І гэта ўжо ў апраўданьне мне, таму што крывадушнік ня пойдзе прад аблічча Ягонае!
У гэтым будзе збаўленьне маё, бо ніводзін бязбожнік ня прыйдзе перад аблічча Ягонае.
Выслухайце ж уважліва слова маё і тлумачэньне маё вушамі вашымі.
Слухайце ўважліва словы мае, і няхай будзе ў вушах вашых тлумачэньне маё.
Вось, я завёў судовую справу: ведаю, што праўда мая.
Бо я пачаў суд, і ведаю, што [буду] апраўданы.
Хто здольны аспрэчыць мяне? Бо я неўзабаве замоўкну і выпушчу дух.
Хто будзе судзіцца са мной? Тады я змоўкну, і [гатовы] памерці.
Дваяка толькі не рабі са мною, і тады я ня буду хавацца ад аблічча Твайго:
Дзьвюх толькі рэчаў не рабі са мною, і тады я ня буду хавацца ад аблічча Твайго:
адвядзі ад мяне руку Тваю, і жах Твой хай не трасе мяне.
аддалі руку Тваю ад мяне, і жах Твой няхай не палохае мяне.
Тады кліч, і я буду адказваць, альбо буду гаварыць я, а Ты адказвай мне.
Пакліч мяне, і я адкажу Табе, або я буду гаварыць, а Ты адкажы мне.
Колькі ў мяне заганаў і грахоў? пакажы мне беззаконьне маё і грэх мой.
Якія грахі і правіны я маю? Пакажы мне грэх мой і правіны мае.
Навошта хаваеш аблічча Тваё і лічыш мяне ворагам Тваім?
Чаму Ты хаваеш аблічча Тваё і лічыш мяне за ворага для Цябе?
Ці не сарваную лісьцінку Ты расьціраеш і ці ня сухую саломіну перасьледуеш?
Ці Ты пужаеш лісток, які [ветрам] сарваны, і гонішся за сухой саломай?
Бо Ты пішаш на мяне горкае і залічваеш мне грахі маладосьці маёй,
Бо Ты пішаш пра мяне прыкрасьці і прыгадваеш мне грахі маладосьці маёй.
і ставіш у калодку ногі і прасочваеш усе сьцежкі мае, — гонішся па сьлядах ног маіх.
Ты замыкаеш у калоду ногі мае, і пільна назіраеш сьцежкі мае, і дасьледуеш усе сьляды мае.
А ён, як цьвіль, распадаецца, як вопратка, сточаная мольлю.
І я марнею, як спарахнелае дрэва і як адзеньне, якое моль патачыла.
