Ёва 28 разьдзел
Кніга Ёва
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Антонія Бокуна
Так! У срэбра ёсьць вытокавая жыліна, і ў золата месца, дзе яго плавяць.
Сапраўды, срэбра мае пачаткі жылаў, і ёсьць месца для золата, дзе яго ачышчаюць.
Жалеза здабываецца зь зямлі; з каменьня выплаўляецца медзь.
Жалеза здабываецца з парахна, і з каменя топіцца медзь.
Чалавек кладзе мяжу цемры і старанна шукае камень у змроку і цяні сьмяротным.
[Чалавек] паставіў мяжу цемры, і дасьледуе ўсё да краю, і [шукае] камяні ў цемры і ценю сьмерці.
Выкопваюць рудню ў мясьцінах, забытых нагою, спускаюцца ўглыбіню, вісяць і зыбаюцца ўдалечыні ад людзей.
Капаюць капальні там, дзе не хадзілі ногі, зыходзяць у глыбіню, вісяць і хістаюцца далёка ад людзей.
Зямля, на якой вырастае хлеб, усярэдзіне перакапана як бы агнём.
Зямля, з якой хлеб вырастае, у глыбіні перавернута, як агнём.
Камяні яе — месца сапфіра, і ў ёй пясчынкі золата.
Камяні ейныя — месца шафіра, і пясок золата ў ёй.
Сьцежкі туды ня ведае драпежная птушка, і ня бачыла яе вока каршуна;
Драпежная птушка ня ведае сьцежкі [туды], і ня бачыць яе вока арла.
не тапталі яе львы, і не хадзіў па ёй шакал.
Не тапталі яе сыны пыхлівасьці, і не праходзіў па ёй леў.
На граніт кладзе ён руку сваю, з коранем перакульвае горы;
Выцягвае [чалавек] руку сваю на крэмень, і пераварочвае горы да падножжа.
у камянях прасякае каналы, і ўсё каштоўнае бачыць вока ягонае;
У скалах высякае каналы, і ўсё каштоўнае бачыць вока ягонае.
спыняе цячэньне патокаў і схаванае выносіць на сьвятло.
І спыняе ён цячэньне рэк, і скарбы выдабывае на сьвятло.
Але дзе мудрасьць жыве? і дзе месца розуму?
Але дзе знаходзіцца мудрасьць, і дзе месца розуму?
Ня ведае чалавек цаны яе, і яна ня жыве на зямлі жывых.
Чалавек ня ведае туды дарогі і не знаходзіць яе на зямлі жывых.
Бездань кажа: не ўва мне яна; і мора кажа: не ў мяне.
Бездань кажа: “Няма яе ў-ва мне”, і мора кажа: “Няма яе ў-ва мне”.
Не даецца яна за золата, і не набываецца яна за вагу срэбра.
Не даецца яна за золата і не здабываецца яна за вагу срэбра.
Не ацэньваецца яна золатам Афірскім, ні каштоўным аніксам, ні сапфірам;
Ня плаціцца за яе ані золатам Афіру, ані каштоўным оніксам або шафірам.
не раўняецца зь ёю золата і крышталь, і ня выменяеш яе на посуд з чыстага золата.
Не раўняецца да яе золата і шкло, не замяніць яе на посуд залаты.
А пра каралы і жэмчуг і згадваць няма чаго, і набыцьцё мудрасьці вышэй за рубіны.
Каралі і крышталь ня ўзгадваюцца [пры ёй]; цана мудрасьці — большая за пэрлы.
Не раўняецца зь ёю тапаз Эфіопскі; чыстым золатам не ацэньваецца яна.
Ня варты яе тапаз з Кушу, і золатам чыстым не ацэніш яе.
Адкуль жа выходзіць мудрасьць? і дзе месца розуму?
Адкуль паходзіць мудрасьць, і дзе месца розуму?
Схавана яна ад вачэй усяго жывога і ад птушак нябесных утоена.
Схаваная яна ад вачэй усіх жывых, птушкам нябесным невядомая.
Авадон і сьмерць кажуць: вушамі нашымі чулі мы чутку пра яе.
Абадон і сьмерць кажуць: “Вушамі нашымі мы чулі пра славу яе”.
Бог ведае шлях яе, і Ён ведае месца яе.
Бог разумее шлях яе, і Ён ведае месца ейнае.
Бо бачыць да краёў зямлі і бачыць пад усім небам.
Бо Ён разглядае краі зямлі, і бачыць усё, што пад небам.
Калі Ён ветру даваў вагу і разьмяшчаў ваду па меры,
Калі даваў Ён сілу ветру і ўсталёўваў водам берагі,
калі назначаў статут дажджу і шлях маланцы громаноснай,
калі даваў закон дажджам, і шлях грымоту і маланцы,
тады Ён бачыў яе і паказаў яе, падрыхтаваў яе і яшчэ выпрабаваў яе
тады бачыў Ён яе, і выявіў, і ўмацаваў яе, і дасьледаваў яе.
і сказаў чалавеку: вось страх Гасподні ёсьць сапраўдная мудрасьць, і аддаленьне ад ліха — розум.
І сказаў Ён чалавеку: “Страх перад Госпадам — гэта мудрасьць; а пазьбягаць зла — розум”».
