Ёва 38 разьдзел

Кніга Ёва
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Антонія Бокуна

 
 

Гасподзь адказваў Ёву з буры і сказаў:
 
І адказаў ГОСПАД з віхуры, і сказаў:

хто гэты, які азмрочвае наканаванае словамі бяз сэнсу?
 
«Хто гэта, што неразумнымі словамі зацямняе задумы Мае?

Аперажы сёньня сьцёгны твае, як муж: Я буду пытацца ў цябе, і ты адказвай мне:
 
Падперажы, як мужчына, паясьніцу тваю, і Я буду пытацца ў цябе, і ты тлумач Мне.

дзе быў ты, калі Я закладваў асновы зямлі? скажы, калі ведаеш.
 
Дзе ты быў, калі Я закладваў падваліны зямлі? Адкажы Мне, калі маеш веды?

Хто паклаў меру ёй, калі ведаеш? альбо хто працягваў па ёй вяроўку?
 
Хто даў меру ёй, ці ты ведаеш? Або хто працягнуў над ёй вяроўку мерную?

На чым умацаваны асновы яе, альбо хто паклаў кутні камень на ёй,
 
На чым замацаваны падваліны яе? Або хто залажыў кутні камень яе,

пры ўсеагульнай радасьці ранішніх зорак, калі сыны Божыя ўсклікалі ад захапленьня?
 
калі гаманілі з радасьцю зоркі ранішнія, і калі радасна ўсклікалі ўсе сыны Божыя?

Хто зачыніў мора брамаю, калі яно вырвалася, выйшла як бы з чэрава,
 
Хто зачыніў мора брамамі, калі вырывалася яно, [нібы] з улоньня выходзіла;

калі воблакі зрабіў вопраткаю ягонай і мглу пялёнамі ягонымі,
 
калі апранаў у хмары яго, і ў імглу, як у пялёнкі, спавіваў?

і зацьвердзіў яму Маё вызначэньне, і паставіў завалы і браму,
 
Я паставіў мору межы ейныя, і паставіў загарадкі і брамы,

і сказаў: дагэтуль дойдзеш і не пяройдзеш, і тут мяжа пагардлівым хвалям тваім?
 
і сказаў: “Дасюль дойдзеш, а далей не пяройдзеш, і тут спыніш узбураныя хвалі твае”.

Ці даваў ты калі ў жыцьці сваім загад раніцы і ці ўказваў зары месца яе,
 
Ці ты загадваў у дні твае сьвітаньню і ці вызначаў зараніцы месца яе,

каб яна ахапіла краі зямлі і страсянула зь яе бязбожных,
 
каб ахапіла яна канцы зямлі, і каб вынішчаны былі на ёй бязбожнікі,

каб зямля зьмянілася, як гліна пад пячаткаю, і сталася, як рознаколерная вопратка,
 
каб [зямля] зьмянілася як гліна пад пячаткай, і сталася, як адзеньне каляровае,

і каб адабралася ў бязбожных сьвятло іхняе і дзёрзкая рука іхняя паламалася?
 
каб забранае было ад бязбожных сьвятло іхняе і зламанае рамяно ўзьнесенае?

Ці сыходзіў ты ў глыбіню мора і ці ўваходзіў у дасьледаваньне бездані?
 
Ці ты даходзіў да крыніцаў мора, і ці ты хадзіў па дне бяздоньня?

Ці адчынялася табе брама сьмерці, і ці бачыў ты браму ценю сьмяротнага?
 
Ці адкрытыя былі табе брамы сьмерці, і ці бачыў ты дзьверы цемры сьмяротнай?

Ці агледзеў ты шырыню зямлі? Растлумач, калі ведаеш усё гэта?
 
Ці аглядаў ты абшары зямлі? Раскажы Мне, калі ведаеш усё гэта.

Дзе дарога да жытлішча сьвятла, і дзе месца цемры?
 
Пры якой дарозе жыве сьвятло, і дзе месца цемры,

Ты, вядома, даходзіў да межаў яе і ведаеш сьцежкі да дома яе.
 
каб завесьці яе да межаў ейных, і ведаць сьцежкі да дому яе?

Ты ведаеш гэта, бо ты быў ужо тады народжаны, і лік дзён тваіх вельмі вялікі.
 
Ты ведаеш, бо тады ты быў ужо народжаны, і лік дзён тваіх вельмі вялікі!

Ці ўваходзіў ты ў сховішчы сьнегу і ці бачыў ты скарбніцы граду,
 
Ці ты даходзіў да сховішча сьнегу і ці бачыў сховішча граду,

якія сьцерагу я на час смутны, на дзень бітвы і вайны?
 
які Я падрыхтаваў на час гора і на дзень бою і вайны?

Па якім шляху разьліваецца сьвятло і разносіцца ўсходні вецер па зямлі?
 
Па якім шляху разьліваецца сьвятло і разыходзіцца вецер палючы па зямлі?

Хто праводзіць пратокі для выліваньня вады і шлях граманоснай маланцы,
 
Хто вызначыў пратоку для навальніцы і шляхі для маланкі і грымотаў,

каб падаў дождж на зямлю бязьлюдную, на пустыню, дзе няма чалавека,
 
каб ліў дождж на зямлю бязьлюдную, на пустыню, дзе няма ніводнага чалавека,

каб насычаць пустыню і стэп і абуджаць травяныя зародкі да росту?
 
каб насыціць [вадою] пустыню і пушчу, і каб вырасьціць траву [на засохлай зямлі]?

Ці ёсьць у дажджу бацька? альбо хто нараджае кроплі расы?
 
Хто ёсьць бацькам дажджу? Або хто нарадзіў кроплі расы?

З чыйго чэрава выходзіць лёд, і іней нябесны, — хто родзіць яго?
 
З чыйго нутра выйшаў лёд, і хто родзіць шэраш на небе?

Воды, як камень, мацнеюць, і паверхня бездані замярзае.
 
Як камень вада цьвярдзее, і аблічча бяздоньня замярзае.

Ці можаш ты завязаць вузел Хіма і разьвязаць повязі Кесіль?
 
Ці ты можаш зьвязаць зьвязы Стажар’я, і ці можаш разьвязаць вузел Касцоў?

Ці можаш ты выводзіць сузор’і ў свой час і весьці Ас зь яе дзецьмі?
 
Ці ты выведзеш зорку ранішнюю ў свой час, і ці Воз з сынамі ягонымі накіруеш?

Ці ведаеш ты статуты неба, ці можаш усталяваць валадараньне яго на зямлі?
 
Ці ты ведаеш законы неба, і ці можаш напісаць іх на зямлі?

Ці можаш узвысіць голас твой да воблакаў, каб вада шчодра пакрыла цябе?
 
Ці можаш падняць голас твой да аблокаў і хвалямі вады накрыць сябе?

Ці можаш пасылаць маланкі, і ці пойдуць яны і ці скажуць табе: вось мы?
 
Ці можаш паслаць бліскавіцы, і ці пойдуць яны, і ці скажуць табе: “Вось мы!”

Хто ўклаў мудрасьць у сэрца, альбо хто даў сэнс розуму?
 
Хто ўлажыў у нутро ібіса мудрасьць, і хто пеўню даў розум?

Хто можа разьлічыць воблакі сваёю мудрасьцю і ўтрымаць судзіны неба,
 
Хто мудрасьцю лічыць хмары, і хто можа нахіліць начыньні нябесныя,

калі пыл абарочваецца ў гразь і камлыгі зьліпаюцца?
 
калі пыл цьвярдзее ў камяні, замяняецца ў груды?

Ці ты ловіш здабычу ільвіцы і корміш маладых ільвянят,
 
Ці ты для ільвіцы наловіш здабычы, і голад ільвянятаў задаволіш,

калі яны ляжаць у бярлогах альбо тояцца пад ценем у засадзе?
 
калі яны вылежваюцца ў логвах сваіх, або ў гушчары цікуюць?

Хто рыхтуе ворану корм ягоны, калі птушаняты яго крычаць да Бога, бадзяючыся безь ежы?
 
Хто гатуе крумкачу страву ягоную, калі дзеці ягоныя клічуць да Бога і блукаюць бяз ежы?