Ёва 9 разьдзел
Кніга Ёва
Пераклад Васіля Сёмухі → Пераклад Антонія Бокуна
І адказваў Ёў і сказаў:
І адказаў Ёў, і сказаў:
праўда! ведаю, што так; але як апраўдаецца чалавек прад Богам?
«Сапраўды, ведаю, што так ёсьць, але як апраўдаецца чалавек перад Богам?
Калі захоча ўступіць у спрэчку зь Ім, дык не адкажа Яму ні на адно з тысячы.
Калі хто захоча спрачацца з Ім, Ён не адкажа яму нават на адно пытаньне з тысячы.
Мудры сэрцам і магутны сілаю; хто паўставаў супроць Яго і заставаўся ў спакоі?
Ён — мудры розумам і магутны сілаю. Хто супрацівіцца Яму і застанецца цэлым?
Ён перасоўвае горы, і не пазнаюць іх: Ён ператварае іх у гневе Сваім;
Ён пераносіць горы, і ня ведаюць яны, што Ён пераварочвае іх у гневе Сваім.
зрушвае зямлю зь месца яе, і слупы яе дрыжаць:
Ён зрушвае зямлю з месца ейнага, і падваліны яе трасуцца.
скажа сонцу, — і ня ўзыдзе, і на зоркі накладвае пячатку.
Ён загадвае сонцу, і тое не ўзыходзіць, і на зоркі накладае пячатку.
Ён адзін распасьцірае нябёсы і ходзіць па вышынях мора;
Ён Сам расьцягвае нябёсы і крочыць па хвалях марскіх.
стварыў Ас, Кесіль, і Хіма і тайнікі поўдня;
Ён стварыў Воз, Касцоў, Стажар’е і зоркі паўднёвая.
робіць вялікае, непаддасьледнае і цудоўнае бясконца!
Ён творыць вялікія і недасьледныя рэчы і цуды, якіх ніхто палічыць ня можа.
Вось, Ён пройдзе перад мною, і ня ўбачу Яго; праімчыцца, і не заўважу Яго.
Калі Ён прыйдзе да мяне, я ня ўбачу Яго, а калі Ён адыйдзе, не заўважу.
Возьме, і хто забароніць Яму? хто скажа Яму: што Ты робіш?
Калі Ён раптам схопіць, хто Яму перашкодзіць? Або хто зможа сказаць: “Што Ты робіш?”
Бог не адверне гневу Свайго; прад Ім упадуць паборцы гардунства.
Бог ня стрымлівае гневу Свайго, перад ім схіляюцца служкі Рагава.
Тым больш ці магу я адказваць Яму і шукаць сабе словаў прад Ім?
Дык хто я такі, каб адказваць Яму і гаварыць з Ім падабранымі словамі?
Хоць бы я і ў праўдзе быў, але ня буду адказваць, а буду ўмольваць Судзьдзю майго.
Хоць бы я быў праведны, ня буду адказваць, буду толькі маліць Судзьдзю свайго.
Калі б я паклікаў і Ён адказаў мне, — я не паверыў бы, што голас мой пачуў Той,
Калі буду клікаць, і Ён адкажа, не паверу, што Ён выслухаў голас мой.
Хто ў віхуры пабівае мяне і памнажае бязьвінна раны мае,
Ён можа зьнішчыць ураганам мяне, і павялічыць раны мае без прычыны.
не дае мне перавесьці дух, а перапаўняе мяне гаротамі.
Ён ня дасьць супакою душы маёй, і напоўніць мяне бядотамі.
Калі дзеяць сілаю, дык Ён магутны; калі судом, хто зьвядзе мяне зь Ім?
Што да сілы, дык Ён мацнейшы, што да суду, дык хто зможа Яго вінаваціць?
Калі я буду апраўдвацца, дык мае ж вусны зьвінавацяць мяне; калі я невінаваты, дык Ён прызнае мяне вінаватым.
Калі б я хацеў сябе апраўдаць, вусны мае асудзяць мяне. І калі б я выявіўся нявінным, Ён прызнае мяне вінаватым.
Невінаваты я; не хачу ведаць душы маёй, пагарджаю жыцьцём маім.
Калі б я быў невінаваты, гэтага ня хоча ведаць душа мая, і я асуджу жыцьцё сваё.
Усё адно; таму я сказаў, што Ён губіць і беззаганнага і вінаватага.
Усё адно, кажу я, і невінаватага, і грэшнага Ён зьнішчыць разам.
Калі гэтага пабівае Ён бічом раптам, дык з пыткі нявінных сьмяецца.
Калі раптоўна некага біч [сьмерці] забівае, з бяды нявінных Ён насьміхаецца.
Зямля аддадзена ў рукі бязбожных; твары судзьдзяў яе Ён засланяе. Калі не Ён, тады хто ж?
Зямля аддадзена ў рукі бязбожных, аблічча судзьдзяў яе Ён закрывае. Калі ня Ён гэта, дык хто?
Дні мае хутчэйшыя за ганца, — бягуць, ня бачаць дабра,
Дні мае хутчэйшыя за бегуна, уцяклі і ня бачылі дабра,
імчацца, як лёгкія лодкі, як арол імкне на здабычу.
праляцелі, як чаўны з чароту, і як арол, які імкне за здабычай.
Калі сказаць мне: «забуду я скаргі мае, адкладу змрочны выгляд свой і падбадзёруся»,
Калі я скажу: “Забудуся пра смутак свой, зьмяню аблічча сваё і стану я вясёлы”
дык трымчу ад усіх пакутаў маіх, ведаючы, што Ты не абвесьціш мяне невінаватым.
дык дрыжу дзеля ўсіх пакутаў маіх, ведаючы, што Ты не апраўдаеш мяне.
Калі ж я вінаваты, дык навошта марна пакутую?
Калі я такі грэшны, навошта дарма мучуся?
Хоць бы я абмыўся і сьнежнаю вадою і цалкам ачысьціў рукі мае,
Калі б я памыўся ў вадзе са сьнегу і лугам абмыў рукі свае,
дык і тады Ты апусьціш мяне ў бруд, і пагардзіць мною вопратка мая.
і тады Ты ўвапхнеш мяне ў балота, і будзе брыдзіцца мною адзеньне маё.
Бо Ён не чалавек, як я, каб я мог адказваць Яму і ісьці разам зь Ім на суд!
Бо Ён — не чалавек, падобны да мяне, каб я мог адказаць Яму. Ён — не чалавек, з якім мне разам ісьці на суд.
Няма паміж імі пасрэдніка, які паклаў бы руку сваю на абодвух нас.
Няма між намі пасярэдніка, які паклаў бы руку на абодвух.
Хай адхіліць Ён ад мяне жазло Сваё і страх Ягоны хай не жахае мяне, —
Няхай Ён забярэ ад мяне біч Свой, і страх Ягоны няхай не палохае мяне.
і тады я буду гаварыць і не збаюся Яго, бо я не такі самы ў сабе.
І тады я буду гаварыць, і ня буду баяцца Яго, бо так я ня маю адвагі.
