1 Затым Езус увайшоўшы ў лодку пераправіўся і прыбыў у свой горад.
2 А зараз прынесьлі да Яго спараліжаванага, лежачага на ложку. А бачачы іхнюю веру, Езус сказаў спараліжаванаму: "Вер сыне, адпускаюцца табе твае грахі."
3 А вось жа некаторыя з вучоных па Пісаньню думалі сабе: "Ён блюзьніць"
4 Езус жа пранікшы іх думкі, сказаў: "Чаму ліха думаеце ў вашых сэрцах?
5 Што лягчэй сказаць: "Адпушчаюцца табе грахі, ці таксама: "Устань і хадзі?"
6 А каб вы ведалі, што Сын Чалавечы мае на зямлі моц (уладу) адпушчаньня грахоў, таму кажа спараліжаванаму: "Устань, вазьмі ложак твой і ідзі дамоў."
7 Дык той устаў і пайшоў да дому свайго.
8 Бачачы гэта грамады праняліся страхам і славілі Бога, што даў такую моц людзям.
9 Ды адыходзячы адтуль убачыў Езус чалавека, імем Матэвуш, каторы сядзеў пры мыце. Дык сказаў яму: "Хадзі за Мной!" І ён падняўшыся пайшоў за Ім.
10 Калі ў доме Матэвуша Езус сядзеў за сталом, разам з Езусам і Яго вучнямі сядзела многа мыткікаў і грэшнікаў.
11 Бачачы гэта фарызэі казалі вучням Ягоным: "Чаму з мытнікамі і грэшнікамі есьць ваш Вучыцель?"
12 А пачаўшы гэта Езус сказаў: "Не трэба лекара здаровым але тым, што блага чуюцца.
13 Дык ідзіце і навучыцеся менавіта: "Міласэрдзя хачу, а не ахвяры" (Оз. 6:6). Бо не прыйшоў Я прызываць справядлівых, але грэшнікаў."
14 Затым падышлі да Яго Янавы вучні і казалі: "Чаму гэта мы і фарызэі часта посьцяць , а вучні Твае не посьцяць?"
15 Сказаў ім Езус: "Ці ж могуць вясельнікі сумаваць, пакуль малады з імі? Але прыйдуць дні, калі забяруць ад іх маладога і тады яны будуць пасьціць.
16 Ніхто не прышывае латы новага сукна да старога адзеньня, бо яна разьдзірае яго цэлае і дзіра робіцца большай.
17 Таксама не ўліваюць маладое віно ў скураную пасуду, бо яно разрывае скураную пасуду і віно выліваецца, а пасуда прападае. Дык вось маладое віно ўліваюць у новыя пасуды, такім чынам адно і другое зьберагаецца.
18 Калі Езус гэта гаварыў якраз падыйшоў да Езуса і пакланіўся адзін князь і сказаў: "Госпадзе, дачка мая перад хвілінай сканала, але прыдзі ўскладзі на яе Сваю руку, і яна жыць будзе".
19 Затым Езус падняўшыся разам з вучнямі Сваімі пайшоў за ім.
20 А вось жанчына, праз дванаццаць гадоў цярпела на крывячачэньне падыйшла ззаду і дакранулася да краю адзеньня Езуса.
21 Бо надзеілася: "Калі толькі дакрануся да вопраткі Ягонай паздаравею."
22 Езус жа адвярнуўшыся і ўбачыўшы яе сказаў: "Вер, дочка, вера твая аздаравіла цябе." І аздароўленай была жанчына ад тае хвіліны.
23 А Езус прыйшоў у дом князя і ўвідзеў флецістаў і натоўп гармідар падымаючы, сказаў:
24 "Адступіцеся, не памерла дзяўчына, але сьпіць". Дык высьмеялі Яго.
25 А калі людзей выкінулі, увайшоў Езус, узяў яе за руку і дзяўчынка паднялася.
26 І вестка аб гэтым разышлася па ўсёй той зямлі.
27 Калі Езус адтуль адыходзіў, ішлі за Ім два сьляпыя крычучы: "Сыне Давідаў, зжалься над намі."
28 А калі Езус увайшоў у дом, сьляпыя падыйшлі да Яго. Дык Езус спытаўся ў іх: "Ці верыце, што Я магу вам гэта зрабіць?" сказалі Яму: "Так, Госпадзе."
29 Затым Езус дакрануўся да іх вачэй і сказаў: "Хай вам станецца як вы верыце."
30 Ды адкрыліся вочы ім. А Езус прыгразіў ім, кажучы: "Глядзіце, каб ніхто пра гэта не даведаўся."
31 Але яны адыйшоўшыся разславілі Яго па ўсёй той зямлі.
32 Па іх адыходзе прывялі да Яго чалавека нямога апанаванага нячыстым.
33 Па выгоне нячыстага духа нямы той прагаварыў. Дык дзівіліся людзі і казалі: "Ніколі гэтага не здарылася ў Ізраелю."
34 Фарызэі жа казалі: "Сіла князя д'ябельскага выганяе ліхія духі.
35 Затым абходзіў Езус усе гарады і вёскі вучачы ў сынагогах, вешчучы Эвангелію Каралеўства Божага, аздараўляючы ўсякую хваробу ды ўсякую немач.
36 Бачачы людзей Езус літаваўся над імі (шкадаваў іх), бо бо былі зьняможаны і кінуты як авечкі без пастыра.
37 Затым сказаў вучням сваім: "Жніво то вялікае але працаўнікоў мала.
38 Дык прасіце Гаспадара жніва, каб паслаў працаўнікоў на Сваё жніво."
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Эвангельле паводле Матэвуша, 9 разьдзел
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.