Псалцір 17 Псальм 17

¹ Кіроўцу хору. Раба Божага Давіда, які праспяваў Богу словы гэтай песні,
Калі Бог збавіў яго ад рук ворагаў яго і ад рукі Саула, і ён мовіў:

² Палюблю Цябе, Божа, моц мая.
Бог — цвярдыня мая.

³ Госпад прытулак мой, і мой Вызваліцель, памагаты мне, і я спадзяюся на Яго,
Абаронца мой, і рог ратавання майго, і Заступнік мой.

⁴ Усхваляючы, усклічу да Бога
І ад ворагаў маіх уратуюся.

⁵ Апанавалі мяне пакуты смяротныя,
І плыні бяззаконняў змялі мяне.

⁶ Хваробы смяротныя найшлі на мяне,
І пекла зусім блізка апынулася ад мяне.

⁷ Але ў пакутах маіх я Бога паклікаў, іІ звярнуўся да Бога майго,
Пачуў ад храма Свайго святога Ён голас мой, і плач мой дайшоў да вуха Яго.

⁸ І падняўся, і захісталася зямля,
І высновы гор пахіснуліся і парушыліся, бо ўгневаўся Бог на іх.

⁹ Падняўся дым ад гнева Яго, і полымя ад твару Бога ўзнялося,
І вуголлі ўзгарэліся ад Яго.

¹⁰ Нахіліў нябёсы і зышоў,
І цемра пад Яго нагамі.

¹¹ І ўзышоў на херувімы,
І ляціць, ляціць на крылах паветраных.

¹² І зрабіў цемру пакровам Сваім, вакол Яго скінія Ягоная,
Воды ў паветры сабраліся ў цёмныя хмары.

¹³ Ад блёску Яго зрабіліся дым, і град,
І вуголле палымянае.

¹⁴ І ўзгрымеў з неба Госпад,
І падаў голас Свой Вышні.

¹⁵ Пусціў стрэлы Свае і разагнаў ворагаў,
Ударыў маланкамі і разбегліся ўсе.

¹⁶ І адчыніліся крыніцы водныя, і адкрыліся высновы сусвету
Ад пагрозы Тваёй, Божа, ад подыху гневу Твайго.

¹⁷ Нахіліўся да мяне, працягнуў руку сваю
І ўзняў мяне з водных плыняў.

¹⁸ Ён бароніць мяне ад ворагаў маіх моцных
І ад нянавіснікаў маіх, дужэйшых за мяне.

¹⁹ Яны паўсталі на мяне ў гадзіну ліхую,
Але Ты — апора мая, Божа.

²⁰ Ты вывеў мяне на прастору і вызваліў мяне,
Бо Ты дабраспрыяешы мне.

²¹ І дасць мне па праўдзе маёй,
Па чысціні рук маіх дасць мне.

²² Бо я захаваў шляхі Божыя
І не быў бясчэсным перад Ім.

²³ Бо ўсе суды Божыя перада мною,
І я не адышоў ад наказаў Ягоных.

²⁴ І буду беззаганны ў вачах Яго
І захаваюся ад граху майго.

²⁵ І дасць мне Божа па праўдзе маёй
І па чысціні рук маіх перад вачамі Яго.

²⁶ Правядным зробіш па праведнасці,
Нявінным зробіш па нявіннасці,

²⁷ Чыстым зробіш па чысціні,
А распустым — па хітрасці іх.

²⁸ Бо ты, Божа, ціхамірных уратуеш,
А пагардлівы позірк утаймуеш.

²⁹ Бо Ты запаліш светач мой, Божа,
Божа мой, прасвяці цемру маю!

³⁰ Табою пазбаўлюся ад спакусы,
Табою перайду горы.

³¹ Божа мой, беззаганны шлях Яго, словы Бога палымяныя,
Ён Абаронца ўсіх спадзяючыхся на Яго.

³² Хто Бог акрамя Бога?
Няма Бога акрамя Бога нашага!

³³ Бог апаясаў мяне сілай
І паклаў беззаганны шлях перада мной.

³⁴ Зрабіў ногі мае лягчэ чым у аленя
І на вышыні паставіў мяне.

³⁵ Навучыў рукі мае да бітвы,
І зрабіліся яны як той медны лук.

³⁶ Даў мне шчыт ратунку, і рука Твая падтрымае мяне,
І наказ Твой выправіць мяне цалкам, і наказ Твой мяне навучыць.

³⁷ Ты пашырыў крокі мае,
І не знямогуць ногі мае.

³⁸ Наганю ворагаў маіх і нападу на іх,
І не супакоюся пакуль не згінуць.

³⁹ Звалю іх, што не змогуць ўстаці,
Згінуць пад нагамі маімі.

⁴⁰ І апаясаў мяне сілай на барацьбу,
І кінуў мне пад ногі супастатаў маіх.

⁴¹ Ты паказаў мне спіны ворагаў маіх,
І нянавіснікаў маіх знішчыў.

⁴² Яны лямантуюць, але няма каму ратаваць іх,
Клічуць да бога сваайго, але ён не чуе іх.

⁴³ Развею іх, як той попел па паветру,
Як бруд на дарозе патапчу.

⁴⁴ Ты пазбавіш мяне ад людскога абурэння, паставіш мяне на чале народаў.
Людзі, якіх я не ведаў, паслужаць мне.

⁴⁵ Словы мае пачуюць і паслухаюць,
Чужынцы будуць шукаць ласкі маёй.

⁴⁶ Сыны чужыя спарахнеюць і акрывеюць шляхамі сваімі.

⁴⁷ Жывы Бог, і дабраславены Божа,
І да ўзнясецца Божа ратавання майго.

⁴⁸ Бог, што дае помсту за мяне,
Бог, што пакарыў мне народы.

⁴⁹ Вызваліцель мой ад ворагаў маіх гняўлівых,
Ад паўстаючых на мяне Ты абараняеш мяне, ад бязбожніка збаўляеш мяне.

⁵⁰ За гэта праслаўлю Цябе, Божа, у народах
І імю Твайму пяю.

⁵¹ Што дзіўна ратуе цара,
Што творыць міласэрнасць хрысту Свайму Давіду, і роду яго назаўсёды.