1 Кіраўніку хору. Подле «Не загубі». Пісань Давідава, калі ён уцёк ад Саўлы ў пячору.
2 Зьмілуйся над імною, Божа, зьмілуйся над імною; бо да Цябе ўцякае душа мая, пад сьцень крылаў Тваіх я ўцякаю, пакуль мінець няшчасьце.
3 Я гукаю да Бога Навышняга, да Бога, Каторы поўне імне.
4 Ён пашлець ізь нябёс і выбаве мяне; паганьбе тых, што глытаюць мяне (Сэля); пашлець Бог ласку Сваю а праўду Сваю.
5 Душа мая сярод лявоў, ляжу меж поламяў, меж сыноў людзкіх, каторых зубы — дзіды а стрэлы, і язык іхны — войстры меч.
6 Будзь узвышаны над нябёсы, Божа! над усёю зямлёю чэсьць Твая!
7 Яны прыгатавалі сець пад ступы мае; угнулася душа мая; выкапалі яму на мяне, але самы ўваліліся ў яе. Сэля.
8 Прыгатавана сэрца мае, Божа, прыгатавана сэрца: я буду пяяць а граць.
9 Прачхніся, чэсьць мая, прачхніцеся, ліра а гарпа! Я прачхнуся на золку.
10 Буду хваліць Цябе, Спадару, мяж людаў; буду граць Табе меж народаў;
11 Бо вялікая аж да нябёсаў ласка Твая, аж да булакоў праўда Твая.
12 Будзь узвышаны над нябёсы, Божа! над усёю зямлёю чэсьць Твая!
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Псалтыр, псальм 57
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.