1 Жывучы ў патайным схове Навышняга ў сьценю Ўсемагучага супачывае.
2 Скажу СПАДАРУ: «Прытулішча а горад мой, Бог мой, — спадзяюся на Яго!»
3 Бо Ён вывальне цябе ад сеці паляўнічага, ад няшчаснага мору;
4 Пер’ям Сваім ахінець цябе, і пад крыламі Ягонымі схаваешся, шчыт а панцыр вернасьць Ягоная.
5 Не зьлякаешся жахаў ночы, стралы, што ляціць удзень,
6 Мору, што ў цемні ходзе, зьнішчэньня, што пустоша паўднём.
7 Паваліцца ля боку твайго тысяча і дзесяць тысячаў па правай руццэ тваёй; але да цябе не дабліжыцца.
8 Ты адно ачыма сваімі паглядзіш і заплату нягоднікаў пабачыш;
9 Бо Ты, СПАДАРУ, прытулішча мае, — бо Навышняга ты ўстанавіў за схоў свой.
10 Ня прыгодзіцца табе ліха, і ніякі выцень не дабліжыцца да будану твайго;
11 Бо Ён ангілам сваім раскажа празь цябе сьцерагчы цябе на ўсіх дарогах тваіх.
12 На далонях панясуць цябе, каб ты ня выцяўся аб камень нагою сваёю.
13 На лява а гада наступіш; патопчаш левянё а смока.
14 «За тое, што ён жадаў Мяне, выбаўлю яго; памяшчу яго на вышыні, бо ён пазнаў імя Мае.
15 Як загукае да Мяне, Я адкажу яму; Я буду зь ім у ватузе; выратую яго і ўшчу яго;
16 Даўгімі днямі насычу яго, і пакажу яму спасеньне Свае».
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Псалтыр, псальм 91
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.