1 Кіраўніку хору. «Не загубі». Песьня Давіда, калі ён уцёк ад Саўла ў пячору.
2 Зьмілуйся нада мною, Божа, зьмілуйся нада мною, бо Табе даверылася душа мая, і на цень крылаў Тваіх спадзявацца буду, пакуль не міне беззаконьне.
3 Буду клікаць Бога Усявышняга, Бога, які дабро мне чыніў.
4 Ён паслаў з неба дапамогу і выратаваў мяне, аддаў на ганьбу тых, што тапталі мяне. Бог паслаў міласьць сваю і праўду сваю
5 і выратаваў душу маю спасярод ільвянятаў. Я лёг спаць устрывожаны. Сыны людзкія: зубы іх — дзіды і стрэлы, а язык — востры меч.
6 Узьнясіся над нябёсамі, Божа, і над усёй зямлёй — слава Твая!
7 Яны нарыхтавалі сеці для ног маіх і прыціснулі душу маю; выкапалі дол перада мною і самі ўпалі ў яго.
8 Гатовае сэрца маё, Божа, гатовае сэрца маё: буду сьпяваць і граць у славе маёй.
9 Устань, слава мая, устаньце, ліра і гусьлі! Я ўстану рана.
10 Буду дзякаваць Табе, Госпадзе, сярод людзей; буду апяваць Цябе сярод народаў,
11 бо ўзьвялічылася міласьць Твая да нябёсаў і праўда Твая — да хмараў.
12 Узьнясіся над нябёсамі, Божа, і над усёй зямлёй — слава Твая!
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Псалтыр Давіда, псальм 56
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.