1 Кіраўніку хору. Пра тых, што маюць перамяніцца. Псалом Давіда.
2 Ратуй мяне, Божа, бо воды дайшлі да душы маёй.
3 Я заграз у глыбокай твані, і няма на чым стаць; увайшоў у глыбіні марскія, і бура затапіла мяне.
4 Я зьнямогся ад крыку, горла маё ахрыпла, вочы саслаблі, выглядаючы Бога майго.
5 Тых, што ненавідзяць мяне без прычыны, размножылася больш, як валасоў на галаве маёй. Дужымі сталі ворагі мае, што несправядліва перасьледуюць мяне: я аддаў тое, чаго ня браў.
6 Божа, Ты пазнаў нярозум мой, і правіны мае не схаваныя ад Цябе.
7 Хай не пасаромеюцца з-за мяне тыя, што спадзяюцца на Цябе, Госпадзе, Госпадзе сілаў; і хай не бянтэжацца з-за мяне тыя, што шукаюць Цябе, Божа Ізраіля!
8 Бо дзеля Цябе я цярпеў зьнявагі, сорам пакрыў твар мой.
9 Я стаў чужым для братоў маіх і чужынцам для сыноў маці маёй.
10 Бо рупнасьць пра дом Твой зьядала мяне і зьнявагі тых, што зьневажаюць Цябе, пáлі на мяне.
11 І ўпакорыў я постам душу маю, і гэта стала мне ў ганьбу.
12 За вопратку я ўзяў сабе зрэб’е, і стаў я для іх пагалоскай.
13 Супраць мяне пляткарылі тыя, што сядзяць у браме, і пра мяне пяялі песьні тыя, што п’юць віно.
14 А я, Госпадзе, з малітваю маёй да Цябе: час спрыяльны, Божа! У велічы міласэрнасьці Тваёй выслухай мяне ў праўдзе збаўленьня Твайго.
15 Выратуй мяне з твані, каб я не заграз: хай выбаўлюся ад тых, што ненавідзяць мяне, і ад водных глыбіняў.
16 Хай не затопіць мяне навала вады, хай бездань не праглыне мяне; і хай калодзезь не зачыніць нада мною вуснаў сваіх.
17 Выслухай мяне, Госпадзе, бо ласкавая міласьць Твая; у велічы міласэрнасьці Тваёй глянь на мяне.
18 Не адвяртай твару Твайго ад слугі Твайго, бо я прыгноблены: хутка пачуй мяне.
19 Прыслухайся да душы маёй і выратуй яе; дзеля ворагаў маіх збаў мяне.
20 Бо Ты ведаеш ганьбу маю, мой сорам і маю няславу; перад Табою ўсе тыя, што прыгнятаюць мяне.
21 Зьнявагі дачакалася душа мая і няшчасьця; і чакаў я, каб хто мне паспагадаў, і не было; і хто б мяне суцешыў — і не знайшоў.
22 І далі мне есьці жоўць, а калі сьмягнуў, напаілі мяне воцатам.
23 Хай стол іх стане пасткаю для іх, і адплатаю, і спакусаю.
24 Хай вочы іх зацьмяцца, каб ня бачылі; і сагні назаўсёды хрыбет іх.
25 Вылі на іх абурэньне Тваё, і лютасьць гневу Твайго хай абдыме іх.
26 Хай дом іх стане пусты, і хай ня будзе нікога, хто жыў бы ў палатках іх,
27 бо яны перасьледавалі таго, каго Ты паразіў, і павялічвалі боль ад ранаў маіх.
28 Да беззаконьня іх дадай беззаконьне, і хай ня ўвойдуць яны ў праўду Тваю.
29 Хай выкрасьляць іх з кнігі жывых і з праведнымі хай не запішуць.
30 Я бедны і спакутаваны: збаўленьне Тваё, Божа, хай падтрымае мяне.
31 Буду хваліць песьняю імя Бога майго, усхваленьнем узьвялічу Яго.
32 І гэта будзе Богу больш прыемна, чым цяля маладое, у якога растуць рогі і капыты.
33 Хай убачаць гэта ўбогія і ўзрадуюцца: шукайце Бога, і будзе жыць душа ваша.
34 Бо Госпад выслухаў убогіх і не пагардзіў вязьнямі сваімі.
35 Хай хваляць Яго неба і зямля, мора і ўсё, што рухаецца ў ім.
36 Бо Госпад збавіць Сыён, і збудуюцца месты юдэйскія, і паселяцца там, і атрымаюць яго ў спадчыну;
37 і семя слугаў Тваіх будзе мець яго; і тыя, што любяць імя Тваё, будуць у ім жыць.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Псалтыр Давіда, псальм 68
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.