1 Песьня Давіда. Сьцеражы мяне, Госпадзе, бо я на Цябе ўсклаў надзею.
2 Я сказаў Госпаду: «Ты — Госпад мой, у дабры маім ня маеш патрэбы».
3 Сьвятым, што на зямлі Яго, дзівосна явіў Госпад усе жаданьні свае сярод іх.
4 Памножыліся, а потым паскорыліся немачы іх. Ня буду склікаць крывавыя зборы іх і не прыгадаю імёнаў іх вуснамі маімі.
5 Госпад — частка спадчыны маёй і чашы маёй: Ты той, хто вяртае мне спадчыну маю.
6 Межавыя шнуры праляглі для мяне праз выдатныя мясьціны, таму вось спадчына мая самая лепшая для мяне.
7 Буду бласлаўляць Госпада, які даў мне разуменьне: аж да самай ночы нутро маё навучала мяне.
8 Я бачыў Госпада заўжды перад сабою, бо Ён праваруч мяне, каб мне не пахіснуцца.
9 Дзеля гэтага ўсьцешылася сэрца маё, узрадаваўся язык мой, а цела маё будзе спачываць у надзеі,
10 бо Ты не пакінеш душы маёй у апраметнай і не дасі праведнаму Твайму бачыць тленнасьць.
11 Ты даў мне пазнаць сьцежкі жыцьця; напоўніў мяне радасьцю прысутнасьці Тваёй: раскошы ў правай руцэ Тваёй да канца.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Псалтыр Давіда, псальм 15
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.