1 Алілуя! Дзякуйце Госпаду, бо Ён добры, бо павек міласэрнасьць Яго! —
2 хай скажуць вызваленыя Госпадам, каго Ён вызваліў з рукі ворага
3 і сабраў з усіх краінаў: з усходу і захаду, з поўначы і ад мора.
4 Яны блукалі па пустыні, па бязводзьдзі, не знаходзілі дарогі да населенага места.
5 Цярпелі яны голад і смагу, душа іх млела ў іх.
6 І ў горы сваім яны ўсклікнулі да Бога, і Ён выбавіў іх ад бедаў іх
7 і вывёў іх на просты шлях, каб ім ісьці да населенага места.
8 Хай дзякуюць Госпаду за міласэрнасьць Яго і за цуды Яго для сыноў людзкіх,
9 бо Ён задаволіў спрагнёную — і напоўніў дабротамі згаладалую — душу
10 тых, што сядзелі ў цемры і цені сьмерці, скаваныя горам і жалезам,
11 бо яны супрацівіліся словам Божым і радаю Найвышэйшага пагардзілі.
12 І скарылася ў бядзе сэрца іх: яны зьнемагліся, і не было нікога, хто дапамог бы ім.
13 І ў горы сваім яны ўсклікнулі да Бога, і Ён выбавіў іх ад бедаў іх,
14 і вывеў іх з цемры і ценю сьмерці, і разьбіў кайданы іх.
15 Хай дзякуюць Госпаду за міласэрнасьць Яго і за цуды Яго для сыноў людзкіх,
16 бо Ён разьбіў медныя брамы і скрышыў жалезныя замкі,
17 забраў іх са шляху беззаконьня, бо з-за беззаконьняў сваіх яны прыйшлі ў заняпад.
18 Усякай страваю брыдзілася душа іх, і яны наблізіліся да брамы сьмерці.
19 І ў горы сваім яны ўсклікнулі да Бога, і Ён выбавіў іх ад бедаў іх,
20 паслаў слова сваё, і ацаліў іх, і ўратаваў іх ад загубы.
21 Хай дзякуюць Госпаду за міласэрнасьць Яго і за цуды Яго для сыноў людзкіх,
22 і хай прынясуць Яму ахвяру хвалы, і абвесьцяць з радасьцю ўчынкі Яго.
23 Тыя, што на караблях плаваюць па моры, занятыя працаю на вялікіх водах,
24 бачылі ўчынкі Госпада і цуды Яго ў глыбіні.
25 Ён сказаў, і ўзьняўся буйны вецер, і падняліся хвалі яго.
26 Узьнімаюцца яны да небёсаў, спускаюцца ў бездані. Душа іх млела ў злой прыгодзе.
27 Устрывожыліся яны, захісталіся, быццам п’яныя, і счэзла ўся мудрасьць іх.
28 І ў горы сваім яны ўсклікнулі да Бога, і Ён выбавіў іх ад бедаў іх.
29 І загадаў буры, і настаў лёгкі ветрык, і змоўклі хвалі яе.
30 І ўсьцешыліся, што суцішыліся хвалі, і Ён прывёў іх да жаданай ім прыстані.
31 Хай дзякуюць Госпаду за міласэрнасьць Яго і за цуды Яго для сыноў людзкіх;
32 хай узьвялічваюць Яго на народным сходзе і на пасяджэньні старэйшых хай праслаўляюць Яго.
33 Ён перамяніў рэкі ў пустыню і струмені водныя ў сушу,
34 зямлю ўраджайную ў салоную з-за злосьці тых, што жывуць у ёй.
35 Пустыню перамяніў Ён у водныя азярыны, а бязводную зямлю ў водныя вытокі.
36 І пасяліў там згаладалых, і заснавалі яны месты, каб жыць у іх.
37 І засеялі нівы, і насадзілі вінаграднікі, і зьбіралі багаты ўраджай.
38 І блаславіў іх, і яны вельмі размножыліся; і жывёлаў іх Ён ня зьменшыў.
39 І зноў стала іх мала, і яны заняпалі ад націску злыбедаў і цярпеньняў.
40 Паніжэньне вылілася на князёў іх, і Ён пакінуў іх блукаць па месцы непраходным і па бездарожжы.
41 І дапамог гаротнаму ў бядзе, і размножыў род яго, як авечак.
42 Убачаць гэта праведныя і ўзрадуюцца, і ўсякае беззаконьне затуліць вусны свае.
43 Хто той мудры, які захавае гэта і зразумее міласьці Гасподнія?
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Псалтыр Давіда, псальм 106
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.