1 Кіраўніку хору. Пра людзей, аддаленых ад сьвятых, памятная песьня Давіда, калі паланілі яго чужынцы ў Гэфі.
2 Зьмілуйся нада мною, Божа, бо патаптаў мяне чалавек, увесь дзень, нападаючы, прыцясьняў мяне.
3 Ворагі мае тапталі мяне ўвесь дзень ад сьвітанку, бо многа тых, што нападаюць на мяне.
4 Яны збаяцца, а я буду спадзявацца на Цябе!
5 У Богу ўслаўлю словы мае; на Бога спадзяваўся я ўвесь дзень, не збаюся, што зробіць мне цела.
6 Увесь дзень яны грэбавалі словамі маімі, усе задумы іх былі супраць мяне на зло.
7 Яны паселяцца побач і схаваюцца, будуць сачыць за маімі крокамі, рабіць засаду на душу маю.
8 Ты ж ні за што не ратуй іх: у гневе выгубі гэтых людзей, Божа!
9 Я распавёў Табе пра жыцьцё маё, Ты паклаў сьлёзы мае перад Табою згодна з абяцаньнем Тваім.
10 Ворагі мае павернуць назад у дзень, калі я паклічу Цябе: вось я пазнаў, што Ты Бог мой.
11 У Богу ўслаўлю слова, у Госпадзе ўслаўлю сказ.
12 На Бога спадзяваўся я, не збаюся, што зробіць мне чалавек.
13 На мне, Божа, абяцаньні, якія споўню дзеля хвалы Тваёй,
14 бо Ты выбавіў душу маю ад сьмерці і ногі мае ад спатыкненьня. Буду даспадобы Госпаду ў сьвятле жывых.
Знайшлі памылку ў тэксце? Вылучыце яе і націсніце:
Ctrl + Enter
Псалтыр Давіда, псальм 55
Звярніце ўвагу. Нумары вершаў — гэта спасылкі, якія вядуць на раздзел з параўнаннем перакладаў. Паспрабуйце, магчыма, вы будзеце прыемна здзіўлены.